Üstkurmaca, metinler arasılık ve pastiş anlatım teknikleri

“Üstkurmaca” (intertextuality), bir metin veya çalışmanın, başka bir metin veya çalışmadan yararlanarak oluşturulduğu veya bu metinler arasında bağlantılar kurduğu bir anlatım tekniğidir. Bu teknik, yazarın kendi metnini, başka metinlerle ilişkilendirerek zenginleştirmeye çalıştığı bir yöntemdir.

“Metinler arasılık” (intertextual relations), iki veya daha fazla metnin birbirlerine göre nasıl ilişkilendirildiğini inceleyen bir kavramdır. Bu ilişkilendirme, metinler arasında atıflar veya başvurular yoluyla gerçekleşebilir.

“Pastiş” (pastiche), bir metnin, çeşitli kaynaklardan parçalarını bir araya getirilerek oluşturulduğu veya bir başka metnin tarzını taklit ettiği bir anlatım tekniğidir. Pastiş, yazarın kendi tarzını oluşturmak yerine, başka metinlerden esinlenerek yazdığı bir yöntemdir.

Bu anlatım teknikleri, edebiyat, sinema ve diğer sanatsal çalışmaların oluşumunda sıklıkla kullanılır ve yazarın kendi metnini zenginleştirmeyi veya bir başka metnin tarzını taklit etmeyi hedefler.