Acındırırsan arsız olur, acıktırırsan hırsız olur

İyi niyetle himaye edilen ve korunan kimse, sürekli acınacak bir halde tutulmamalıdır. Böyle bir kimse utanma duygusunu yitirir. Ona iyilik yapayım derken kötülük yapmış oluruz. Emeğinin karşılığını alamayan, alın teriyle geçinemeyen insan ister istemez haram yemeye, hırsızlık yapmaya başlar.

Bir kimsenin acınmasına yol açar, başkalarını ona merhamete getirirseniz, o kimse yerli yersiz yardım dilenmeye başlar ve gittikçe arsızlaşır; bunun yanında kimilerinin hakkını kısar, emeklerinin karşılığını vermez ve onları aç-yoksul bırakırsanız, onlar da hırsızlık yapmaya başlarlar.