Yazılış ve okunuşları bakımından farklı fakat anlamca aynı olan kelimelere eş anlamlı kelimeler denir. Bu tür kelimeler birbirlerinin yerini tutabilir. Anlamda kelimelerin birisi genelde yabancı kökenlidir.
Eş anlamlı kelimeler, cümlede birbirleri ile yer değiştirdikleri zaman cümlenin anlamında herhangi bir değişiklik ve bozulma olmaz. Sözcüklerin eş anlamlı olup olmadıkları cümle içindeki kullanımlarından belli olmaktadır. Bir sözcüğün farklı cümlelerde değişik eş anlamları da olabilir.
Örnekler:
Kıymet-değer, cevap-yanıt, yıl-sene, deprem-zelzele, konuk-misafir, metot-yöntem, eylem-fiil, araç-vasıta, uygarlık-medeniyet, olanak-imkan, ivedi-acele, fakir-yoksul, imtihan-sınav, mesele-sorun, kelime-sözcük; abide-anıt, adalet-hak, ara-fasıla, acele-çabuk, adet-sayı, aşk-sevgi, acemi-toy, baş-kafa, aciz-güçsüz, akıl-us, beyaz-ak, aleni-açık, ün-şöhret, tam-eksiksiz, arzu-istek, asır-yüzyıl, idare-yönetim, buluş-icat, anne-valide, amaç-gaye, aş-yemek, kırmızı-al, duygu-his, hasret-özlem, atik-seri, ayakkabı-pabuç, bağışlama-affetme, bacı-kız kardeş, bonkör-cömert, cennet-aden eş anlamlı kelimelere örnek verilebilir.
