Şair, bizim ayaklarımızla denizde yüzen insandır

Şair bizim ayaklarımızla denizde yüzen insandır sözünden şairin insandan beslendiğini ve şiirinde insan için üretildiğini algılıyorum. Derinlemesine bir inceleme yapalım: şairin Kendi ayakları yok mu bizim ayaklarımızla deniz de yüzüyor Deniz de yüzmek için ayaklara ihtiyaç var mıdır? Ayak ile yüzmek burada neyi ifade ediyor?

Şair insandan aldığını insana veren insan için yaratan ve insanın yarattığı kişidir. Şairin şiirinde insan vardır ancak okuyucunun gözleri ayakları sesi düşüncesi olmadan şairin yürümesi ve yüzmesi mümkün değildir. Şirin şairin kaleminden ayaksız bir kuş gibi uçarak çıktığını hayal edin. İşte Bu şiirin dinlenmesi beslenmesi ve yaşayabilmesi için ayaklara ihtiyacı vardır. Okuyucusu olmayan şiirin ayakları olmaz. Ayakları olmayan bir kuş hiçbir yerde durup dinlenemeyeceğin den uçar yorulur ve belki de gökyüzünde iken hayatı son bulur.