Sahabe, Kur’an-ı Kerim’i okumak, anlamak, yaşamak konularında bize nasıl bir metot kazandırmıştır

Kur’an-ı Kerim’i okuma gayreti ve Kur’an-ı Kerim ile ilişkiler: Sahabiler kendilerini ifade etmeye, inançlarını açığa vurmaya ve İslam’ı insanlara ulaştırmaya Kur’an-ı Kerim’i okumakla başlamışlardır. Çünkü Kur'an'ı okumak; öğrenmeyi, anlamayı, kavramayı ve öğrenilenlerle yaşamayı gerektirir. Sahabe, Ankebût suresinin 45. ayetinde yer alan emre uyuyordu. “Kitaptan sana vahyedilenleri oku, namazı özenle kıl. Kuşkusuz namaz hayâsızlıktan ve kötülükten meneder. Allah’ı anmak her şeyden önemlidir. Allah yaptıklarınızı bilir.”

Allah (c.c.) yolunda gayret: Sahabenin tamamı her şeyden önce eski inançlarını terk ederek Müslümanlığı kabul etmiş ve iman gayretiyle işe başlamışlardır. Sahabe kuşağının çabası sabır, tebliğ, savunma ve mücadele çizgisinde gelişmiş, çok yönlü ve sürekli bir yapıyı önümüze koymuştur. Bu mücadele, inanç ve yaşantı konusunda en yakınlara, başta aile bireylerine karşı verilen mücadelededir. Sahabe Sâffât suresinin 1-4. ayetlerindeki “Sıra sıra dizilmiş olanlara, (yanlışları) engellemeye çalışanlara ve anmak için okuyanlara and olsun ki kuşkusuz ilahınız bir, tektir.” hükmünü özümsemiştir.

Tarihin tanıklığı: İslam toplumunun oluşum safhaları sahabenin gayret ve katkılarıyla gelişmiştir. Bir medeniyetin temsilcileri olmaları onlara sürekli mücadele fırsatı vermiş, büyük ve kesintisiz sorumluluk yüklemiş ve onlar bu sorumluluğun üstesinden gelerek tarihteki yerlerini almışlardır.