Namık Kemal kimdir

21.12.1840 yılında Tekirdağ'da doğdu. 02.12.1888'de Sakız Adası'nda öldü. 
Namık Kemal Türk milliyetçiliğinin öncülerinden, Genç Osmanlı hareketi mensubu, gazeteci, devlet adamı, ünlü yazar ve şairdir. Özellikle "İntibah" isimli romanı ve "Vatan, Yahut Silistre" isimli tiyatro oyunu ile tanınır. Asıl adı Mehmed Kemal'dir.

Tanzimat döneminin tanınmış yazarlarındandır. Eserleri kadar yurtseverliği, ulusun faydaları için çalışması ile de tanınmıştır. 1840’ta Tekirdağ’da doğdu. Özel öğrenim görerek yetişti. 1867’de, padişahın zulmünden Avrupa’ya kaçarak Londra’da «Hürriyet» adlı gazeteyi çıkardı. Orada yıllarca ülkemizin iyiliği, yükselmesi için çalıştı. 1870’te yurda döndü, İstanbul’da arkadaşları ile birlikte «İbret» gazetesini kurdu. Hapise konulup sürgünlere yollandı. 1873’te oynanan «Vatan yahut Silistre» oyunu yüzünden yeniden yakalanıp bu sefer Kıbrıs’ta Magosa zindanına atıldı. Üç yıldan fazla bu zindanda kaldı. Padişah Abdülaziz‘in tahttan indirilip V. Murad‘ın tahta çıkması üzerine serbest bırakılıp İstanbul’a geldiyse de, ondan sonra padişah olan II. Abdülhamit zamanında yeniden hapse atıldı, sürgüne yollandı, İstanbul’a dönmemek şartıyla, o zaman bizim olan Midilli, Rodos, Sakız adalarında mutasarrıflık (kaymakamlıkla valilik arasında bir görev) yaptı. 1888’de Sakız adasında öldü. Mezarı Gelibolu yakınlarında Bolayır’dadır.

Namık Kemal yurduna, ulusuna yararlı olmayı amaç edinmiş bir adamdı. Bundan dolayı bütün eserlerini yurt, ulus sevgisiyle dolu olarak meydana getirdi. Yazı türlerinin hemen her dalında, manzum, ya da düz yazı alanında çeşitli eserler verdi. Bunların çoğunda yurdun, ulusun özgürlüğü, kalkınması için çalıştı. Edebiyatımızın doğululuktan çıkıp batılılaşmasında da çok önemli hizmetleri vardır. Şiir, roman, tiyatro, tarih, eleştirme, makale dallarında değerli ürünler vermiştir. Bütün eserleri «didaktik» denilen öğretici, eğitici türdedir.

Bir dörtlüğünde şöyle der:

Halka hizmet etmekte ayak diriyorum.
Fedakârlık edenlerin adı milletin kalbinde kalır.
Bir gün gelecek, yurtseverlik güneşi altında,
«Kemal’in mezarı kalmadıysa da adı kaldı.» diyecekler.

Namık Kemal Edebi Kişiliği 

21 Aralık 1840'da Tekirdağ'da doğmuş, 2 Aralık 1888'de vefat etmiştir.
Tanzimat döneminin "en gür sesli vatan şairi" olarak tanımıştır.
Hürriyet kavramını şiirde ilk kez kullanan şairdir.
Divan edebiyatı nazım biçimlerini kullanmıştır. Gazel, kaside, murabba gibi eski nazım biçimleriyle yeni kavram ve konuları işlemiştir. 

“Kanun, vatan, hürriyet, adalet, hak, hukuk” gibi konuları işlemiştir. 

Şiirlerinde aruz ölçüsünü kullanmıştır.

 Tiyatrolarında geçen bazı şiirlerinde hece ölçüsünü kullanmıştır.
Şiiri, düşüncelerini aktarmak için bir araç olarak kullanmıştır. 

Şiirde sosyal konulara ağırlık vermiştir.

Toplum için sanat ilkesine bağlı kalmıştır. 

Şinasi’yle tanışıncaya kadar tümüyle divan şiiri çizgisinde yazmıştır. Şinasi’yle tanıştıktan sonra divan şiirinden uzaklaşarak Batı şiiri çizgisine yaklaşmıştır. 

Şiirinde üç farklı dönem vardır:
a. İlk dönem şiirleri, biçim bakımından eski, konu (öz) bakımından yenidir. (Gazelleri)
b. Daha sonraki şiirleri, biçim bakımından eski, konu (öz) bakımından yenidir. (Hürriyet Kasidesi)
c. Son dönem şiirleri biçim ve konu (öz) bakımından da yenidir. (Vaveyla)
Divan şiirini, abartılı bir biçimde eleştirmiştir, kocakarı masallarına benzetmiştir.
Romantizm akımının etkisinde kalmıştır.
Romanları teknik açıdan kusurludur. Araya girip bilgi vermiştir.
Düz yazılarında (nesirlerinde) sanatkârane (edebi) bir üslup kullanmıştır.
Yazıda konuşma dilinin kullanılmasından yana olmuş ve özellikle tiyatrolarını sade bir dille yazmıştır.
Tiyatroyu halk eğitiminde bir araç olarak görmüştür.
Tiyatro yapıtlarının konularını günlük hayattan veya tarihten almıştır.
Ona göre “Tiyatro bir eğlencedir ve eğlencelerin en faydalısıdır.”
Tiyatrolarının tümü dramdır.
"Vatan yahut Silistre" isimli oyunu sahnelendikten sonra Mağusa’ya sürülmüştür.
Türk edebiyatındaki yerini, düz yazı alanında; özellikle roman, tiyatro, makale, biyografi, eleştiri, tarih türünde yazdığı yapıtlar belirlemiştir.
Gazetecilik yönü de vardır, Ziya Paşa ile birlikte Hürriyet gazetesini çıkarmıştır.
Sosyal ve siyasi konularda hicivler de yazmıştır.
Encümen-i Şuara topluluğunda yer almıştır. Osmanlıcılık düşüncesini benimsemiştir.
“Lisan-ı Osmani’nin Edebiyatı Hakkında Bazı Mülahazat-ı Şamildir” makalesinde dil ile ilgili görüşlerini ortaya koymuştur.
"Renan Müdafaanamesi"ni Fransız tarihçi Ernest Renan’ın “İslamiyet, ilerlemeye engeldir.” düşüncesini çürütmek için yazmıştır.

Namık Kemal’in en tanınmış eserleri şunlardır: Cezmi; İntibah (romanları); Vatan yahut Silistre; Akif Bey; Zavallı Çocuk, Gülnihal (tiyatroları); Osmanlı Tarihi; Evrak-ı Perişan; Kanije (tarih kitapları). Şiirlerini bir kitap halinde toplayıp bastırmamıştır. Namık Kemal’in çeşitli eserlerinin sayısı 20’yi aşkındır.

Eserleri
Duran Mete Baki ile (1931)

Tiyatro Eseri
Vatan Yahut Silistre (Sahnelenen İlk Tiyatro Eseri)

Oyun

• Duranoğulları (1831)
• Vatan, Yahut Silistre (1873, ilk sergilenen oyun)
• Zavallı Çocuk (1873)
• Akif Bey (1874)
• Celaleddin Harzemşah (1885)
• Kara Bela (1908)
• Gülnihal
• Bir Zamanlar Gızanken

Roman

• İntibah, 1876 (yeni harflerle, 1944) (İlk edebi roman)
• Cezmi, 1881 (yeni harflerle, 1969) (ilk tarihi roman)