Mâun suresinin anlamı

Mâûn suresi, Kur’an-ı Kerim’in 107. suresidir. Mekke Dönemi’nde indirilmiştir ve yedi ayetten oluşur. Sure, adını yedinci ayette geçen “Mâûn” kelimesinden alır. Bu kelime, yardım ve destek anlamlarına gelir. Mâûn suresi, ahiret gününü inkâr eden, yetimleri hor gören Mekkelilerin bu tutumlarını kınamaktadır. İnsanları, yaptıkları işlerde samimi olmaya çağırmaktadır. İbadetlerde gösterişten kaçınmaya yönlendirmektedir.

OKUNUŞU

Bismillâhirrahmânirrahîm
1. Eraeytellezî yükezzibü biddîn.
2. Fezâlikellezî yedu’ul yetîm.
3. Velâ yehuddu alâ taâmil miskîn.
4. Feveylün lil musallîn.
5. Ellezîne hüm an salâtihim sâhûn.
6. Ellezîne hüm yurâûne
7. Veyemneûnel mâûn.

ANLAMI

“Rahman ve Rahîm olan Allah’ın adıyla (başlarım).
1. Dini yalanlayanı gördün mü?
2. İşte o, yetimi itip kakar.
3. Yoksulu doyurmaya teşvik etmez.
4-5. Yazıklar olsun o namaz kılanlara ki onlar namazlarını ciddiye almazlar.
6-7. Onlar gösteriş yapanlardır; hayra da mâni olurlar.”