Türk dış politikasının temel ilkeleri nelerdir

Atatürk dönemindeki Türk dış politikasının temel hedefi, bağımsızlıktan taviz vermemek olmuştur. Türk Devleti'nin ekonomik, toplumsal ve kültürel alanlarda gelişim göstermesi ile birlikte Atatürk'ün ilkeleri, ülkenin çağdaşlaşması konusunda büyük öneme sahiptir. Dönemin dış politikasının oluşturulmasında, bu durum göze çarpmaktadır. Ülkede uluslararası adil bir düzen kurma, sömürgeciliğe karşı bir tutum sergileme ve hukuka bağlılık bu politikanın temel etkenleridir.

Atatürk, dış güçlerle olan ilişkilerde her zaman ülkenin kendi çıkarlarını ön planda tutmuştur. Atatürk'ün dış politika ilkeleri şu şekildedir:

Barışçıdır: Türkiye, Atatürk’ün “Yurtta Barış, Dünyada Barış” ilkesi çerçevesinde, devletlerarası sorunların çözümünde eşitliğe dayanan dostluklar ve ittifaklar kurmayı amaçlar.
Bağımsızdır: Ülkemiz bağımsızlığını her şeyin üstünde tutarken, diğer devletlerin dış politikalarından ve yönetim sistemlerinden etkilenmez Siyasi ve ekonomik bağımsızlığın korunmasına önem verir.
Gerçekçidir: Dış siyasette Türkiye dünyadaki siyasi ve ekonomik gelişmeleri göz önünde bulundurarak gerçekleştirmeyi amaçladığı hedeflere yönelir.
Hukuka bağlıdır: Devletlerarasındaki meselelerin hukuki yollardan, diplomasi yoluyla ve eşitlik ilkesi ile çözümlenmesi, Türkiye’nin benimsediği bir yoldur.
Milli güce dayalıdır: Türkiye, ülke menfaatlerini ve kendi halkını dikkate alan, bilim ve teknolojiyi rehber kabul eden milli bir dış politika takip eder. Milli çıkarların korunmasına önem verir