Osmanlı Devleti, dış ticarette bağımsızlığını hangi olayla kaybetmiştir

1881 yılında İstanbul’da kurulan ve toplam yedi üyesi bulunan Düyun’u Umumiye’nin en büyük özelliği yabancılardan oluşmasıdır. Düyun-u Umumiye, Muharrem Kararnamesi adıyla bilinen anlaşmayla devlet gelirlerinin bir kısmının Avrupalılara geçmesiyle meydana geldi. İdarenin vergi ve resimleri toplama hakkıyla beraber sahip olduğu gelir kaynaklarını işletme hakkı vardı.

1907 yılında idare yeni bir görev üstlendi; artık Avrupa devletleriyle Osmanlı ilişkilerinde bu devletlerin müttefiki haline gelmiş oldu. Böylelikle Düyun-u Umumiye iktisadi alanlarda olduğu gibi siyasi anlam taşıyan bir anlaşmanın da tarafı olmaya hazır olduğunu gösterdi. İdare kurulduktan sonra da Osmanlı Devleti Avrupa piyasalarına tahvil satmaya devem ederek borçlanmasını sürdürmüştür.

Bu döneme hâkim olan kanı Osmanlı’nın borçlarını yeni alınan borçlarla kapatabileceğiydi. Ancak ülke sürekli artan oranda yapılan borçlanma sebebiyle giderek mali çöküntü içerisine sürüklenmiş ve zaten kısıtlı olan gelir kaynakları da ödenemeyen borçlar yüzünden Düyun-u Umumiye İdaresine teslim edilmek zorunda kalınmıştır. Devletin elindeki en önemli gelir kaynaklarının Düyun-u Umumiye İdaresince ödenemeyen borçların karşılığı alınması sonucu ekonomik bağımsızlık tamamen yitirilmiştir.