Hristiyan felsefesinin genel özellikleri

Patristik Dönem, MS 2-MS 8. yüzyıl arasında kalan ilk dönem Hristiyan felsefesidir. Bu dönem Hristiyan filozofları aynı zamanda din adamlarıdır. Tertullian, Clemens ve Augustinus bunların önde gelenleridir ve “Kilise Babaları” olarak da adlandırılırlar. İsmini bu adlandırmadan alan Patristik Dönem’de özellikle Augustinus’un izlediği akılla dini açıklama yolu, inancın temel öğretisi hâline gelmiştir. Bu dönem felsefesinde Hristiyan dininine yönelik saldırılara karşı savunma tarzında düşünceler öne çıkmaktadır.

Skolastik Dönem, 8. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar olan ikinci dönem Hristiyan felsefesidir. Skolastik ismi, Hristiyanlığın öğretilmesi için bu dönemdeki okullaşma hareketinden gelir. Skolastik “okul yolu” veya “okullaşma” anlamlarına gelir. Anselmus, Aquinalı Thomas ve Ockhamlı William bu dönemin önde gelen filozoflarındandır. Skolastik Dönem’de felsefenin eğitim alanına taşınması birçok öğrencinin dinî eğitim alarak Hristiyanlığı hızla yaymalarına neden olmuştur. Bologna ve Oxford üniversiteleri bu dönemde kurulan ve bu geleneğin öncüsü olan yerlerdir.

Hristiyan felsefesinin genel özellikleri

• İnanç merkezli görüşler ortaya çıkmıştır.
• İnancın akılla temellendirilmesi yapılmaya çalışılmıştır.
• Akıl ve inanç tartışmaları ön plana çıkmıştır.
• İnancın bilgiyi mümkün kıldığı düşüncesi egemendir.
• Antik Yunan felsefesinden etkilenmiştir.
• Tanrı’nın varlığı kanıtlanmaya çalışılmıştır.
• Kutsal metinlerin doğruluğu merkeze alınmıştır.
• Dinsel otoriteye karşı gelinmemesi gerektiği vurgulanmıştır.

Hristiyan felsefesinin öne çıkan problemleri

• Tanrı’nın Varlığını Kanıtlama Problemi
• Tümeller Problemi
• Kötülük Problemi