Halit Ziya Uşaklıgil kimdir

Halid Ziya Uşaklıgil (1866 – 27 Mart 1945), Servet-i Fünun ve Cumhuriyet dönemi Türk romancı ve yazar.

İstanbul’da doğdu. Fatih Askerî Rüştiyesinde öğrenim gördü. İzmir Rüştiyesinde Fransızca öğretmenliği yaptı. Sonra İstanbul’a taşındı. Darülfünûn’da Batı edebiyatı ve estetik dersleri verdi. Edebiyat yaşamına çeviri ve şiirle başlamış, çevresinde gördüğü olaylardan faydalanmış, kişilerin ruhsal durumlarıyla betimlemlemelere önem vermiştir. Realizmle natüralizmi benimsemiş, edebiyatımızda realist-psikolojik roman çığırını açarken romantizmden kurtulamamıştır. Eserlerinde kişileri en çarpıcı yönleriyle tanıtır, konuları ilgi çekici bir nitelikle anlatır. Sanatçının en çok eleştirilen yönü dilidir. Roman ve hikâyelerinde Arapça ve Farsça kökenli sözcüklere, tamlamalara sıkça yer vermiştir.

Edebi Kişiliği

Edebiyat hayatına İzmir’de başlayan ve burada değişik gazetelerde yazılar yazan Halit Ziya, işlerinden dolayı İstanbul’a gelmiş ve burada Servetifünun Edebiyatına katılarak bu topluluğun edebiyat anlayışını benimsemiştir. Eserleriyle Servetifünun’un nesir anlayışını da belirleyen sanatçı, daha çok bireysel konuları, özellikle de aşkı, işlemiştir. Ancak bu eserlerinde realist tutumunu da elden bırakmaz. Halit Ziya’daki realizm, sadece konuyu ele alışta değil eserin tamamındadır. Çevre tasvirleri, ruh tahlilleri ve olay örgüsü tamamen bir gerçeklik duygusuyla işlenir.

Eserleri
Roman: Nemide, Bir Ölünün Defteri, Ferdi ve Şürekası, Mai ve Siyah, Aşk-ı Memnu, Kırık Hayatlar, Sefile.
Hikâye: Bir İzdivacın Tarih-i Muâşakası, Bir Muhtıranın Son Yaprakları, Küçük Fıkralar (3 Cilt), Bir Yazın Tarihi, Solgun Demet, Bir Hikâye-i Sevda, Hepsinden Acı...
Anı: Kırk Yıl, Bir Acı Hikâye, Saray ve Ötesi.