Eş yükselti eğrileri (izohips) ile yer şekillerinin gösterilmesi

Eğimli ve az eğimli yamaçlar ile dağ ve tepe, eş yükselti eğrilerinin sıklaştığı yerler eğimi fazla olan yamaçları, eş yükselti eğrilerinin seyrekleştiği yerler eğimi az olan yamaçları gösterir. Eş yükselti eğrilerinin iç içe kapalı eğriler şeklinde süreklilik gösterdiği yerler tepe ve dağları gösterir.

Vadi ve akarsu, eş yükselti eğrilerinin yükseltinin arttığı yöne doğru büklüm yaptığı yerler vadi konumundadır. Eş yükselti eğrilerini kesen oklu çizgi akarsuları gösterir. Eş yükselti eğrilerini kesen kesik çizgiler ise mevsimlik akarsuyu gösterir. Akarsu çizgileri üzerindeki ok akarsuyun akış yönünü ifade eder.

Sırt, eş yükselti eğrilerinin bir yamaçta eğimin azaldığı yöne doğru yapmış olduğu büklümler sırt konumundadır.

Kapalı çukur, eş yükselti eğrilerinin arasında içe doğru uzanan ok varsa kapalı çukur alanı ya da krateri gösterir.

Falez ve şelale, eş yükselti eğrilerinin deniz kıyısında sıklaştığı (birbirine yaklaştığı) yerler falez oluşumlarının fazla olduğu, eş yükselti eğrilerinin akarsu vadisi boyunca sıklaştığı (birbirine yaklaştığı) yerler şelale oluşumlarının fazla olduğu alanları gösterir.

Delta ve haliç, akarsuyun denize döküldüğü noktada kıyı çizgisinin denize doğru çıkıntı yaptığı yerler deltaları, akarsuyun deniz/okyanusa döküldüğü noktada kıyı çizgisinin karaya doğru girinti yaptığı yerler haliçleri gösterir

Boyun, izohips haritasında iki yüksek yer arasında kalan alçak noktalar boyun oluşumlarını gösterir.

Plato, akarsu vadilerince yarılmış yüksekte kalan geniş düz yerler platoları gösterir.