Erdemli davranışların hayatımıza etkisi nedir

Sahabeden İbn-i Ömer (r.a.) anlatıyor: Resulullah buyurdu ki:
“Sizden önceki milletlerden üç arkadaş yolculuğa çıktılar. Gece olunca bir mağaraya sığındılar. Dağdan bir kaya parçası yuvarlandı ve mağaranın ağzını kapattı. Aralarında:

‘Bizi bu mağaradan ancak salih amellerimizi aracı kılarak Allah’a yapacağımız dualar kurtarabilir!’ dediler.

Bunun üzerine aralarından biri şöyle dedi:
‘Benim ihtiyar bir anne babam vardı. Ben onları çok gözetir, kendimin ve ailemin ihtiyaçlarından önce onların ihtiyaçlarını karşılardım. Bir gün odun aramak için çok uzaklara gitmiştim. Eve döndüğümde ikisi de uyumuştu. Onlar için süt sağdım. Onlar hâlâ uyumakta idiler. Onlardan önce aileme süt vermeyi uygun bulmadım ve onları uyandırmaya kıyamadım. Geciktiğim için çocuklar sabırsızlanıyorlardı. Ben ise süt kapları elimde, onların uyanmalarını bekliyordum. Derken şafak söktü.

‘Ey Allah’ım! Bunu senin rızan için yaptığımı biliyorsan, bizi şu mağaradan kurtar!’
Kaya bir miktar açıldı. Ama boşluk çıkacakları kadar büyük değildi.
İkinci kişi şöyle konuşarak dua etti: ‘Vakti zamanında zina edeceğim zaman bana ‘Ey Allah’ın kulu, Allah’tan kork!’ denilmesi üzerine bu işten vazgeçtim. Allahım! Şüphesiz bilmektesin ki bu kötü işi sırf senin rızan için terkettim.’

Bunun üzerine kaya bir miktar açıldı. Ama boşluk çıkacakları kadar büyük değildi. Üçüncü kişi de: ‘Ey Allah’ım, yanımda çalışan işçilerim vardı. Onların ücretlerini geçiktirmeden veriyordum. Ancak bir tanesi bir gün ücretini almadan gitti. Ben de onun parasını onun adına işletip kâr ettirdim. Öyle ki çok malı oldu. Derken yıllar sonra çıkageldi ve ‘Ey Allah’ın kulu! Bana olan borcunu öde!’ dedi. Ben de: ‘Bütün şu gördüğün sığır, davar ve develer senindir. Al bunları götür!’ dedim. Adam, ‘Ey Allah’ın kulu! benimle alay etme!’ dedi. Ben tekrar: ‘Kesinlikle seninle alay etmiyorum. Al bunları götür!’ diye tekrar ettim. Adam hepsini aldı götürdü.

‘Ey Allah’ım, eğer bunu senin rızan için yaptıysam, bizi bu halden kurtar!’ şeklinde dua etti.
Bunun üzerine kaya açıldı ve mağaradan çıkıp yollarına devam ettiler.”
(Buhârî, Enbiyâ, 50; Büyû, 98; İcâre, 12; Hars, 13; Edeb, 5; Müslim, Zikr, 100; Ebû Dâvûd, Büyû, 29.)