Demokratik toplumlarda, özellikle hiçbir ayrım yapılmaksızın herkesin gizilgüç ve yeteneklerini en uygun biçimde geliştirmeleri için eğitim hizmetlerinden yararlanma şansına sahip olmaları gerekiyor.

      Herkese en üst basamağa kadar öğretim sağlanmalıdır. Ancak, ülkemizde okullaşma oranları bir türlü istenen düzeye ulaşamıyor. Eğitim olanakları bakımından bölgeler arası eşitsizlikler görülüyor.

     Her ne kadar eğitimin toplumsal hareketliliği sağlanacağı söylense de bu konuda sorunlarımızın olduğu açıkça kendini belli eder durumdadır. Öyle ki; parası olan öğrenim görecek duruma gelmiş durumdadır.

    Okullarda 10’larca kalem fotokopi, temizlik vb. adı altında ücret alınıyor. Böyle bir durumda eğitimde fırsat eşitliğinden bahsetmek mümkün mü?

    Herkese belirli düzeyde bir asgari düzeyde öğrenim hakkının sağlanması, eğitimde fırsat eşitliğinin zorunlu bir gereğidir. Ancak sorunlarımız var. Okul terkleri, devamsızlık had safhaya ulaşmış durumda.   

      Ancak her bireyin kendi yetenek ve potansiyellerini ortaya çıkmasını sağlayan bir öğrenime kavuşturulması, demokratik ve insan yaşamı için önem taşıyor.

     Oysa, ülkemizde okullaşma oranı istenen düzeyde değildir. Yine;   üniversitelerde öğretim elemanı, araç ve gereç, derslik ve laboratuvar olanaklarının yeterli düzeyde değildir. 

    Diğer taraftan, okul sonrası iş bulma kaygısı her bireyin kendi potansiyelini gerçekleştirmesini engelliyor. Yine. Eğitimde ticarileşme, eğitimde eşit oranda yararlanmasını engelliyor.

Ülkemizde, eğitimde fırsat eşitliğinin olmaması, öğrencilerin toplumsallaşmasında sorunlar yaşanmasına neden olabilir. Buna bağlı olarak öğrencilerin toplumsal gelişmesinde sorunlar görülebilir. Yine, öğrencilerin demokratik değerlerin kazanılmasında sorunlar görülebilir.

    Diğer taraftan, eğitimde fırsat eşitliğinin sağlanmaması öğrencilerin, gelecekte yetişkinlik sorumluluklarını etkili bir biçimde yerine getirmemesi demektir.