Bitkilerin fazla suyu terleme yoluyla mı, yoksa damlama yoluyla mı, uzaklaştırması daha avantajlıdır

Topraktan su, emici tüyler ile pasif taşımayla alınırken mineraller genellikle aktif taşımayla alınır. Bitkilerde suyun taşındığı ksilem (odun borusu) ile besinlerin taşındığı floem (soymuk borusu) bulunur. Topraktan emici tüylerle alınan suyun ksileme gönderilmesinde iki yol izlenir:

• Su ve minerallerin bir kısmı hücre çeperinin dışındaki boşluklarda taşınır.
• Su ve minerallerin bir kısmı ise bir hücreden diğer hücreye sitoplazma bağlantılarıyla aktarılır.
• Minerallerin topraktaki derişimi emici tüylerdeki derişimden daha düşük olduğundan, minerallerin emici tüyler tarafından alınması aktif taşımayla gerçekleşir.
• Su ve minerallerin ksilemde taşınmasında kök basıncı, kılcallık, terleme ve kohezyon etkilidir.

Terleme: Suyun stomalardan buhar halinde dışarı verilmesine terleme (transpirasyon) denir.

Terleme damlamaya göre daha avantajlıdır çünkü:

Terlemenin avantajları:

• Yaprak yüzeyinin ısınıp yanmasını önler.
• Emici tüylerle su ve mineral alımını sağlar.
• Alınan suyun bitkinin üst kısımlarına taşınmasını sağlar.
• Bitkilerde fazla suyun atılmasını ve su dengesini sağlar.

Bu bilgilere bakılarak terlemenin damlamaya göre daha avantajlı olduğu söylenebilir.