Ünlem cümlesi örnekleri nelerdir

Sevinme, üzülme, kızma, korku, şaşkınlık gibi duyguları belirten, doğa seslerini yansıtan veya bir kimseyi çağırmak için kullanılan kelimelere ünlem denir.

Ünlem cümlesi için birçok örnek bulmak mümkündür. Bu konu hakkında çok sayıda örnek oluşturulabilir. Zaten ünlem konusu oldukça kolay konulardan birisidir. Bu konuyla alakalı cümleleri inceleyerek ünlemi daha net anlayabilirsiniz.

• Öyle çok yorgunum ki!..
• İşte şimdi yandık!..
• Bu ne güzel tesadüf!
• Hemen eve git!
• Ah, şimdi evde olacaktım ki!..
• Evrakları yarın masamda göreceğim!
• Eee, yeter susun be!
• Hey, durun orada, giremezsiniz!
• Eyvah, yine soğuk olacak!
• Ooo, sen buralara gelir miydin?
• Neden benim söylediklerimi dinlemiyorsun?
• Çok iyi bir fikrim var!

Ünlem cümleleri görüldüğü üzere günlük hayatta sıkça kullanılmaktadır. Bu cümleleri birçok kişi sık sık kullanmaktadır. Ünlem cümleleri genel olarak sevilen konuların başında gelmektedir.

Ünlem ile ilgili cümleler

• Yapma!
• Öyle yorgunum ki!..
• İşte şimdi yandık!..
• Ne güzel tesadüf!
• Hişt! Buraya gel!
• Şşt! Sus bakayım!
• Ee, yeter artık!
• Ah, ne yaptım!
• Hah, şimdi oldu!
• Eyvah! Geç kaldım!
• İmdat! Boğuluyorum!
• Çok ilginç!
• Ne kadar güzel!
• Çabuk eve git!
• Ne olur yardım et!
• Çık dışarı!
• Ey Türk Gençliği!
• Tanrım!
• Mehmet!
• Ay, elim!
• Hay Allah!
• Vah zavallı!
• Vay sersem!
• Aman dikkat!
• Komşular!
• Babacığım!
• Simitçi!
• Ah, elim yandı!
• Kapıyı açtım ki bir de ne göreyim!
• Oh, okul bitti, rahat bir nefes alalım!
• O... kimler gelmiş, kimleri görüyorum!
• Elimi cebime attım ki cüzdan yok!
• Hadi be!
• Düşeceksin!
• Eyvah, ne yer ne yar kaldı!
• Neydi o güzellik öyle!
• Süper bir iş buldum!
• Ne mutlu Türk'üm diyene!
• Hava ne kadar da sıcak!
• Aşkolsun!
• Ne kadar akıllı adamlar var!
• Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir, ileri! (Mustafa Kemal Atatürk)
• Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir. (Mustafa Kemal Atatürk)
• Ak tolgalı beylerbeyi haykırdı: İlerle! (Yahya Kemal Beyatlı)