Önceki hafta gözaltına alınan polisler için gazeteci Savaş Süzal, Twitter’da “Cemaati hiç sevmem ama yüzlerce ev baskını ve tutuklamaya rağmen adamlarda ne sarsılma ne de geri adım var. Sanırsın Deniz Gezmiş olmuşlar.” diye bir mesaj paylaştı.

Psikiyatr Vedat Bilgiç de aynı polislerin vücut dilini analiz ederken onların bir suçluluk psikoloji içinde olmadıklarını, aksine başları dik ve kendilerinden emin olduklarını yazdı.

Vücut dilinden yola çıkarak kişinin duygu dünyası analiz edilebilir mi? Evet edilebilir. Çünkü vücut, duyguyu yansıtan bir araçtır.

Kişi, profesyonel bir sahteci değilse, vücut dili, duyguları ele veren aynadır.

Gözaltı görüntülerini kare kare izledim. İtiraf etmek gerekir ki o polislerin vücut dili, bir suçlunun vücut dili değildi, aksine kendilerinden emin bir dik duruşları vardı.

Onlarca ayrıntıdan birkaçını yazalım.

Birincisi: Gerçek bir suçlunun ellerini kelepçelediğinizde, kelepçelerini gizler. Çünkü suçlu, bir an işlediği suçların renginin ellerindeki kelepçelerle dışa yansıdığını zanneder. Suçunu gizler gibi kelepçelerini gizlemeye gayret eder. Hâlbuki görüntüdeki polisler, kelepçelerini gizlemiyor, aksine ellerini kaldırıp kelepçelerini gösteriyorlar. Bu bir suçlunun vücut dili olamaz.

İkincisi: Suçlular kelepçelerini gizledikleri gibi, kendilerini de gizlemeye çalışırlar. Küçülürler adeta, vücutlarını saklarlar. Birileri o an kendilerini görüntülemeye çalışsa öfkelenirler, saldırganlaşırlar. Kendilerinin ısrarla yok olma çabasına karşın birilerinin fotoğraf çekmeye çalışmasına tahammül edemezler. Yakalanan polislerin vücutları küçülmemişti, yok olma, görünmeme çabası yoktu. Ne kendilerini gizliyor ne de görüntülerini çeken gazetecilere saldırıyorlardı. Aksine, kendilerini daha çok var etmeye çabalıyorlardı. Bu duruş bir suçlunun duruşu olamaz.

Üçüncüsü: Gözaltına alınan polisler, ellerini kolları ile birlikte dik bir halde yukarı doğru kaldırmışlardı. Hâlbuki suçlular kollarını havaya kaldırmaktan çekinirler. Zira kollar yukarı kalkarsa, göğüsler açıkta kalır, bu da kişinin kendisini emniyetsiz hissetmesine neden olur. Hâlbuki görüntüdeki kişilerin kolları omuzlarından itibaren çok kararlı ve dikçe yukarı kalkmıştı.

Bir suçlu böyle davranamaz…

Psikolojisi izin vermez…

Aslında ekranda vücut dilleri analiz edilecek iki grup daha vardı.

Bunlardan biri gözaltına alınan polislerin yakınları idi; kimisi eş, kimisi anne, kimisi çocuk… Bu kişilerin vücut dili, kelimenin tam anlamı ile, suçsuz olduklarına inandıkları eşlerinin, yavrularının, babalarının hem de Ramazan ayında, hem de sahur vaktinde, hem de Kadir Gecesi arefesinde böylesi bir muameleye tabi tutulmuş olmalarının inanamazlığını içeriyordu. Kırgın, kızgın fakat kendilerinden emin bir dik duruş içinde konuşuyorlardı mikrofonlara.

Ekrana yansıyan diğer grup ise meslektaşlarını gözaltına alan polislerin vücut dili idi. Onların vücutlarına yansıyan bir tereddütlü ruh hali vardı. Belki onların gözaltına aldıkları meslektaşlarının dik duruşları karşısında kendilerini zayıf hissediyorlardı, belki de bir gün sıranın kendilerine geleceğinin emniyetsizliğini yaşıyorlardı.

Bunlar tabii ki subjektif gözlemler, objektif olanları ise bağımsız mahkemelerce olacak. Mevla’m görelim neyler, neylerse güzel eyler.

Bayram trafiği

Maalesef her yıl bayrama başladığımız kadar kişi ile bayramı sonlandıramıyoruz. Bir kısmımız yollarda ölüyor, bir kısmımız yaralı dönüyor evine.

İnsanın kendisinin ölmesi çok sorun değil de birilerinin ölmesine sebep olmak çok zor.

Bu yıl çıkacağımız tatilde, kendimiz için olmasa da, çocuklar için, daha duyarlı araç kullansak, olmaz mı?