Polivinil klorür (PVC) nedir

Sert, esnek, dayanıklı, yalıtkan özellikleri vardır. Yer döşemesi, atık su borusu, elektrik kablosu, su yalıtım malzemesi, yağmurluk, yapay deri, kapı pencere profil kaplaması, bina yüzey kaplamaları, su hortumu, çöp torbası vb. birçok üründe kullanılır. Kırılgan olması ve sağlığa zararlı kimyasal madde buharı oluşturması, PVC'nin olumsuzluklarıdır. Uzun yıllar bozunmaması, hafif olması ve geri dönüştürülebilmesi olumlu yönüdür. Vinil klorürün (C₂H₃CI, etilendeki bir H yerine Cl geçmiştir.) polimerleşmesi ile oluşur.

Polivinil klorür, (Genelde kısaltılmış olarak PVC diye kullanılır.) oldukça geniş kullanım alanı olan bir plastik polimer. Polietilen ve polipropilenden sonra dünyada en çok üretilen üçüncü sentetik plastik polimerdir.

Polivinil klorür, monomer haldeki vinil klorürün polimerizasyonu ile üretilir. PVC sert bir plastik olup, daha yumuşak ve daha esnek hale getirmek için plastifiyanlar ilave edilir.

Polivinil klorür 19. yüzyılda iki farklı halde, 1835’te Henri Victor Regnault ve 1872’de Eugen Baumann tarafından kaza eseri keşfedilmiştir. 20. yüzyılın başlarında, Rus kimyacı Ivan Ostromislensky ve Fritz Klatte Alman kimya şirketi Griesheim-Elektron ile PVC’yi ticari ürünlerde denemiştir fakat katı halde işlem görme zorlukları ve polimerin gevrekliği çabaları durdurmuştur. 1926’da, B.F. Goodrich şirketinden Waldo Semon, PVC’yi farklı katkı maddeleri ile karıştırıp, plastikleştirme metodu geliştirmiştir. Bu sonuç, daha esnek ve daha kolay işlenebilir malzemeyi vermiş ve ticari alandaki yaygın kullanım bundan yakın bir zaman sonra başarılmıştır.

PVC yaklaşık yedi kez geri dönüşebilir ve ömrü yaklaşık 140 yıldır. Uluslararası geri dönüşüm kodu "3" olarak belirtilmiştir.