Mahlas, lebdeğmez, tapşırma, taşlama, koçaklama ve güzelleme terimlerini örneklerle açıklayınız

Mahlas: Mahlas, müstear isim, tapşırma ve kalem adı; şair ve yazarların gerçek isimleri yerine kullandıkları takma adlardır

Lebdeğmez: Leb-değmez, harf oyunlarına dayalı bir edebî sanat olup içerisinde hurûf-ı meşeviyyeyi yani dudak ve dış-dudak ünsüzlerini (b, p, m, v, f) bulundurmayan kelimelerle yazılan şiirlere verilen addır.

Tapşırma: Tapşırma, halk şiiri geleneğine ait bir terimdir ve “şiirin son dörtlüğünde ozanın mahlasını söylemesi”olarak tanımlanabilir. Şairin ad veya mahlas kullanması sadece halk edebiyatına mahsus bir gelenek değildir.

Taşlama: Taşlamalar, toplumdaki aksayan yönleri, bireysel yanlışlıkları ve devlet yönetimindeki hataları eleştirel bir dille konu edinir ve halk edebiyatında yermek, hicvetmek sözcüklerinin karşılığı olarak kullanılır.

Koçaklama: Halk yazınında, konusu savaş, yiğitlik olan, coşkulu ve yiğitçe bir söyleyişle savaşı, yiğitliği, yiğitleri öven şiir.

Güzelleme: Âşık edebiyatında insan ve doğa güzelliklerini işleyen koşma nazım şeklinin bir türüdür. Güzellemelerde genellikle âşık olunan kadın, kız, gelin, tabiat güzellikleri (dağ, ağaç, hayvan, çiçek vb.) gibi konular işlenir.

Gönül, kalp, yürek ve akıl sözcüklerinin anlam farklılıklarını açıklayınız