Kur’an-ı Kerim’e göre Hz. İsa’nın (a.s.) mucizeleri

Hıristiyanlar Hz. İsa’nın (a.s.) çarmıha gerildiğine inanırlar. Fakat Kur’an-ı Kerim’e göre Hz. İsa (a.s.) çarmıha gerilmemiştir. Yahudiler, Hz. İsa’nın (a.s.) anlattıklarından hoşlanmamışlar ve onu öldürmek için tuzak kurmuşlardır.98 Kur’an-ı Kerim’in bu konudaki ayetleri şöyledir: “... Halbuki onu ne öldürdüler ne de astılar, fakat öldürdükleri onlara İsa gibi gösterildi. Onun hakkında ihtilâfa düşenler bundan dolayı tam bir kararsızlık içindedir; bu hususta zanna uymak dışında hiçbir sağlam bilgileri yoktur. Kesin olarak onu öldürmediler, bilâkis Allah onu kendi nezdine kaldırmıştır. Allah izzet ve hikmet sahibidir.”(Nisâ suresi, 157-158. ayetler)

Kur’an-ı Kerim’e göre Hz. İsa’nın (a.s.) mucizeleri şunlardır:

• Beşikte iken konuşması.(Meryem suresi, 30; Mâide suresi, 110; Âl-i İmrân suresi, 46. ayet.)
• • Kuş şekli verdiği çamura üfleyip onu canlandırması. (Âl-i İmrân suresi, 49; Mâide suresi, 110. ayet.)
• • Doğuştan körü ve alacalıyı iyileştirmesi. (Âl-i İmrân suresi, 49; Mâide suresi, 110. ayet)
• • Ölüleri diriltmesi. (Âl-i İmrân suresi, 49; Mâide suresi, 110. ayet)
• • Evlerde yenilen ve biriktirilen şeyleri haber vermesi. (Âl-i İmrân suresi, 49. ayet.)
• • Kendisine ve havarilerine gökten sofra indirilmesi. (Mâide suresi, 112-115. ayetler)

Hz. İsa (a.s.) kendisinden sonra Hz. Muhammed’in (s.a.v.) peygamber olarak gönderileceğini müjdelemiştir. Kur’an-ı Kerim’de bu konuyla ilgili şöyle buyrulur: “Meryem oğlu İsa: ‘Ey İsrailoğulları! Doğrusu ben, benden önce gelmiş olan Tevrat’ı doğrulayan, benden sonra gelecek ve adı Ahmet olacak bir peygamberi müjdeleyen, Allah’ın size gönderilmiş bir peygamberiyim’ demişti…”(Saf suresi, 6. ayet.)

Hz. İsa’nın (a.s.) babasız olarak dünyaya gelmesi konusunda şüphesi olanlara Kur’an’da Hz. Adem’in (a.s.) yaratılışı hatırlatılarak bunun Allah (c.c.) için kolay olduğu şöyle belirtilmektedir: “Şüphesiz Allah katında (yaratılışları bakımından) İsa’nın durumu, Âdem’in durumu gibidir: Onu topraktan yarattı. Sonra ona “ol” dedi. O da hemen oluverdi.” (Âl-i İmrân suresi, 59. ayet.)