Kıtaların birbirinden ayrılmasının kanıtları

Kıtaların Birbirinden Ayrılmasının Kanıtları

a) Kıta kenarları birbirine uyumludur (Örneğin Güney Amerika ve Afrika).

b) Benzer yaşlı kaya grupları, bugün farklı konumlarda olan kıtalarda bir bütünün parçaları şeklinde yer almıştır.

c) Yaşlı buzul kayaları (tillitler) günümüzde farklı konumlarda bulunan kıtalarda görülmektedir. Kıtaların bugünkü konumlarında bulunmaları hâlinde, bu buzul kayalarının oluşumu mümkün olamazdı.

ç) Benzer tortul tabakalar günümüzde farklı konumlarda bulunan kıtalarda yer almaktadır. Bu benzerlikler, kıtaların eskiden birlikte olduğunu göstermektedir.

d) Benzer sürüngen türlerinin fosillerinin farklı kıtalarda bulunması, özellikle sürüngenlerin, kıtaların birinden diğerine geçmeleri söz konusu olamayacağına göre kıtalar hareket etmiş olmalıdır.

e) Kıtalarda yer alan benzer yaşlı volkanik kayalarda gerçekleştirilen çalışmalar, farklı kıtalarda farklı manyetik kutupların varlığını ortaya çıkarmıştır. Her kıta için ayrı bir manyetik kutup olamaz! Buna göre kıtalar bir dönem bir arada bulunmaktaydı.

Kıtaların birbirinden ayrılması ile ilgili olarak ilk görüşler Alman bilim adamı Alfred Wegener tarafından 1912 yılında öne sürülen Kıtaların Kayma Teorisi ile açıklanmaya çalışılmış ve birçok bilim insanları tarafından kabul görmüş teoridir.  

Kısaca Alfred Wegener bu teoriye göre kıtaların birbirinden ayrılmasının nedeni; kıtaları oluşturan kabuk yapısının okyanus tabanındaki kabuk yapısından farklı bir yapıda olmasıdır. Kabuk yapısındaki bu farklılıklar kıtaların okyanus tabanı üzerinde kaymasına neden olur ve kıtalar birbirinden ayrılır. Bu da kıtaların birbirinden ayrılmasının kanıtıdır.

1960 yılında çeşitli bilim insanları tarafından yapılan çalışmalar sonucunda Levha Tektoniği Teorisi ortaya atılmıştır. Bu teoriye göre yer kabuğu levha veya plaka adı verilen parçalardan oluşmuştur. Bu levhalar ise sürekli hareket halindedir ve tektonik olaylara sebep olur.