Hz. Muhammed’in tebliğ görevini yerine getirirken maruz kaldığı sıkıntılar

Peygamberimize para teklifi ettiler ancak Peygamberimiz bu teklif üzerine : Güneşi bir elime ayı diğer elime verseler dahi kararımdan vazgeçmem diyerek. Bu konuda ne kadar kararlı olduğunu göstermiştir.

Hz. Peygamber’in, Amcasının Ölümünden Sonra Çeşitli Eziyetlere Taâruz Kalması

Ebu Tâlib vefat ettiği zaman Rasûlullah’ın yolunu Kureyş’in ahmaklarından birisi kesti ve peygamberin üzerine toprak attı. Hz. Peygamber böylece evine döndü. Kızlarından biri yüzündeki toprağı hem siliyor, hem de ağlıyordu. Hz. Peygamber de;

‘Ağlama kızım, kesinlikle Allah senin babanı koruyacaktır’ dedi. Ebu Tâlib ölünceye kadar, Kureyşliler Hz. Peygamber’e dokunamadılar. Ancak onun ölümünden sonra Hz. Peygamber’e hakaret ve işkence etmeye başladı!

Ebu Tâlib vefat ettikten sonra Hz. Peygamber’e şiddet gösterildi ve Hz. Peygamber, Ebu Tâlib’in ölümünden sonra ‘Ey amcam! Senin ayrılığın ne süratli bir şekilde bana kendisini hissettirdi’ dedi.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) tebliğ görevini yerine getirirken,

• Kendisine indirilen vahiyleri hiç değiştirmeden insanlara bildirmiştir.
• Allah’ın (c.c.) “En yakın akrabalarını uyar.” (Şuarâ suresi 214. ayet.) emri üzerine tebliğe yakınlarından başlamıştır.
• Her zaman hakkı söylemiştir.
• Sözleri, karşısındakinin seviyesine göre olmuştur.
• Söylediklerinin daha iyi anlaşılabilmesi için sözlerini tane tane söylemiş, önemli gördüğü kısımları tekrarlamıştır. (bk. Ebû Dâvûd, Edeb, 18.)
• Kaba ve kırıcı sözler söylememiş, karşısındakini küçümsememiştir.