(Önce aşağıdaki videoyu izleyin sonra bu yazıyı okuyun.Sonra videoyu tekrar izleceksiniz)

Zihnimiz ve kalbimiz doluyor.
Geriliyor,yoruluyor ve boğuluyoruz.
Sürekli birşeyler yetiştirmeye çalışıyoruz.
Koşuyor,koşturuyor,koşuşturuyoruz.
Karşı karşıya geliyor ama görmüyoruz.
Bağırıyor ama duymuyoruz.
Uzaktakileri memnun etmek için çalışıyor ama yanımızdakileri..en yakınımızdakini bile unutuyoruz.
Ne kucağımızdaki ne de içimizdeki çocuğun farkında değiliz.
Ne birlikte yaşadığımız ne de birlikte çalıştığımız aileyi göremiyoruz..
Acaba neler kaçırdığımızın farkında mıyız?
O halde biraz duralım..bakalım..görelim ve dinleyelim.
Zaman hızla akıyor,vakit daralıyor.
Bahar ve bütün güzellikler..hayat ve bütün heyecanlar kaçıyor..
Çoçuklarımızı koşarken,eşimizi eğlenirken seyretmiyoruz.
O halde ara verelim...heyecan ve seyrimizi dinleyelim.
Fark etmeye çalışalım.
Herkes biraz dursun.
Biraz duralım ve durulalım.
Birlikte koştuğumuz arkadaşımızla,amirimizle,eşimizle ve çocuğumuzla biraz duralım,dinlenelim,dinleyelim.
Tekrar fark edelim.
Evet hayatı,çevreyi,baharı,aileyi.
Neler kaçırdığımızın farkına varalım..hayatı hissedelim..
Ne kadar büyük bir aile olduğumuzu görelim,tazelenip,yenilenelim..

Evet ne diyordu şair:
"Hayat, mayat diyorlar
Benim gözüm mayat'ta.
Hayatin eksiği var:
Hayat eksik hayatta.