Ehl-i beyt, hatemü’n-nebiyyin, tebliğ, tebyin, teşri, temsil ve üsve-i hasene kavramlarının anlamları

Ehl-i Beyt: Peygamberimizin ailesi, “Ev halkı” anlamına gelen Ehl-i beyt (ehlü’l-beyt) terkibi ev sahibiyle onun eşini, çocuklarını, torunları ve yakın akrabalarını kapsamına alır. Câhiliye devri Arap toplumunda kabilenin hâkim ailesini ifade eden Ehl-i beyt tabiri, İslâmî dönemden itibaren günümüze kadar sadece Hz. Peygamber’in ailesi ve soyu mânasına gelen bir terim olmuştur. 
Hatemü’n-nebiyyin: Hz. Peygamber’in son peygamber olması

Tebliğ: Allah’tan aldığı vahyi insanlara ulaştırması Sözlükte “bir şeyi veya bir haberi ulaştırmak” anlamındaki teblîğ kelâm ilminde “peygamberlerin yükümlü olduğu tebliğ görevi, onların vahiy yoluyla aldıkları bilgiyi insanlara ulaştırması” demektir 
Tebyin: Vahyi insanların anlayacağı şekilde açıklaması

Teşri: Dinde hüküm koyması. Sözlükte “ev yola açık olmak, sokak üzerinde bulunmak” anlamındaki şer‘ kökünden türeyen teşrî‘ “evi yol üzerinde kurmak, kapısını yola doğru açmak” demektir
Temsil: Dini emirleri yaparak göstermesi
Üsve-i Hasene: Güzel ahlak üzerine olması