Arzu ile Kamber olay, kişiler, mekân, zaman ve anlatıcı hikâyeyi oluşturan unsurlar

Olay örgüsü:

• Kamberin babasının ailesini de alıp bir yolculuğa çıkması
• Yolculuk sırasında eşkıyaların baskınına uğrayıp Kamber dışındakilerin öldürülmesi.
• Kamber’i bir köylünün bulup evlat edinmesi.
• Arzu ile Kamber’in birlikte büyümeleri.
• Kamber’i seven bir kızın Arzu’ya Kamber’in kardeşi olmadığını söylemesi
• Arzu’nun bunu Kamber’e söylemesi.
• Arzu’nun amcasının Arzuyu babasından istemesi ve nişanlanması.
• Kamber’in Arzu’nun kardeşi olmadığını öğrenmesi.
• Arzu’nun Kamber’e kızıp yüz vermemesi, bu yüzden Kamber’in evden ayrılması
• Arzu'nun Kamber'i bulmak için çöle gitmesi ve fakat Kamber'den yüz bulamaması
• Arzu'nun hastalanması
• Arzu'nun sırdaşı vasıtasıyla Kamber'e ulaşması
• Kamber'in eve dönmesi
• Amcasının Arzu'yu almak için köye gelmesi ve Arzu'nun ona durumunu anlatması
• Arzu ile Kamber'in evlenmesi

Kişiler ve Özellikleri:

Mekan: Hikayede Gaziantep, Urfa, Suriye gibi yer adları geçmektedir. Diğer mekanlar köy, köyün altındaki bahçeler, çöl... Bu mekanlar sadece yer adı olarak, ayrıntılı olarak betimlenmemiştir.

Zaman: Hikayede "gün başka gün, dem başka demken, günün birinde, o vaktin töresince" gibi belirsiz zaman ifadeleri yer almaktadır.

Anlatıcı: Bu halk hikâyesinde ilahi bakış açılı hakim anlatıcı vardır.

Anlatıcının özellikleri: Anlatıcı olayların öncesini ve sonrasını, kahramanlarının zihninden geçen her şeyi bilen biridir.

Tema: Aşk

Arzu ile Kamber’den Bir Parça

Geçen günler Arzu’yu da, Kamber’i de o zamana kadar alışık olmadıkları hislerle dolduruyordu. Bütün istedikleri beraber, daima beraber olmaktan ibaretti. O gün nasıl olduysa bahçede yalnız kaldılar. Birbirlerini görmeleri bile imkansız gibiyken böyle yanyana oturmak, onlar için saadetlerin en büyüğüydü. İkisi de tarifi imkansız hislerle doluydular. Ne söyleyeceklerini, ne konuşacaklarını bilemiyorlardı. Bir zaman öylece oturdular, sonra aldı Kamber bakalım ne dedi:

Eğdirme kaşını, bakmam yüzüne,
Ben gibi ateşler düşsün özüne,
Yemesem, içmesem, baksam yüzüne,
Şekerden, kaymaktan, baldan ziyade.

Arzu sevgilisinin sözlerini içi titreyerek dinlemişti, o bitirince kendisi aldı, bakalım ne dedi

Aşık candan bıkar, yarinden bıkmaz
Ölse de âşığın sırları çıkmaz
Benim gönlüm olur olmaza akmaz
Kaptırdım gönlümü ben Kamber’ime

(Bir halk kitabından)