Annenize, babanıza duyduğunuz sevgiyi anlatan bir şiir

Anne

Uyusun da büyüsün derdin,
Büyüdüm anne.
Bana o ak sütünden verdin,
Büyüdüm anne.

Uykuma yıldızları serdin,
Büyüdüm anne.
Anne güzelliğine erdin,
Büyüdüm anne.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Babam İçin 

“Allahım! .. İşte bugün,
Şu zavallı ömrümün
En matemli bir günü.

Elim böğrümde kaldım,
Ben bugün haber aldım:
Babamın öldüğünü.

Bitti hayatın tadı,
Bu haber bırakmadı,
Dudağımda tebessüm.

Kalbim oyuldu yer yer,
Aman Yarabbi, meğer
Ne acıklı imiş ölüm”

Sabahattin Ali

Anne

Annem beni çok sever
Yemez yedirir, giymez giydirir
Annem bir melek
Bir tek kanatları eksik

Azıcık üzülsem
Tutar elimden
Benim canım annem
Beni çok sever

Ben Hayatta En Çok Babamı Sevdim

Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim

Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici-hep, hep acele işi! -
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezberledim gurbeti

Sevinçten uçardım hasta oldum mu
40'ı geçerse ateş, çağrırlar İstanbul'a
Bir helalleşmek ister elbet, diğ'mi, oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oyununu
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu

En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim.

Can Yücel