Rab, melik ve sahip, yaratma, hidayet etme, yedirme, içirme, şifa verme ve bağışlama anlamında Allah’ın (c.c.) sıfatı olarak kullanılmıştır. “Hamd, âlemlerin Rabb’i, Rahmân, Rahîm, hesap ve ceza gününün (ahiret gününün) maliki Allah’a mahsustur.” (Fâtiha suresi, 2-4. ayetler), “…(Kureyş de), kendilerini besleyip açlıklarını gideren ve onları korkudan emin kılan bu evin (Kâbe’nin) Rabb’ine kulluk etsin.” (Kureyş suresi, 3-4. ayetler.)
Allah’ın (c.c.) sıfatı olarak “Rab” ifadesi değişik anlamlarda kullanılmıştır: Rab olarak Yüce Allah (c.c.), bütün varlıkları yetiştiren, terbiye eden, onların ihtiyaçlarını gideren, görüp gözeten, canlı cansız her şeye nizamını, güzelliğini, yeteneklerini veren, onların yaşamalarını sağlayan, her şeyin maliki ve sahibi olarak nitelenmiştir.