ALLAH’l ANMAK ÜÇ ŞEKİLDE OLUR
1- Dil ile : Besmele çekmek, dua etmek, tesbih çekmek, Kur’an okumak, şükretmek ile olur.
2- Kalb ile : Allah’ı gönülden anmak, Allah’ın verdiği nimetleri düşünmek, Allah’ı hatırdan çıkarmamakla olur.
3- Bedenle : Namaz kılmak, oruç tutmak, hacca gitmek, cihad etmek, organları kötüye kullanmamak, bedeni helal şeylerle beslemekle olur.
İnsan sevdiğini anar. Allah’ı seven de O’nu anar. Peygamber : “Kişi sevdiği ile beraberdir” buyurmuş. Allah da Bakara Suresi’nin 152. ayetinde : “Beni anın bende sizi arayayım” demiştir.
Müslimde bir hadiste “yeryüzünde Allah Allah diyenlerin kalmayışı, kıyametin kopmasıyla irtibatlandırılmıştır.” (Müslim İman : 234) Ayrıca :”Allah, Allah diyen bulunduğu sürece kıyâmet kopmaz.” buyurmuştur peygamberimiz. (İbn Mâce, Edeb, 53; Tırmizi, Deavât,6)
Zikir, ayet ve hadislerde bildirilen, yapmamız istenen bir ibadettir. Zikri hafife almak, alay etmek insanı küfre götürür. (Ömer Nesefi, Akaid:215) Çünkü ayet hükmü, hadis hükmüdür.
Birde “zikir, tesbih çekip durmak değildir, zikir düşünmektir” diyenler oluveriyor. Zikir ayrı fikir ayrıdır. Tabii ki Allah’ı düşünmeyi bir kenara bırakamayız. Çünkü peygamberimiz (s.a.) şu kadar şunu, şu kadar bunu diyen, diye ifadeler kullanmıştır. Kur’an’da da:”Herşeyin zikrettiği bildirilip bizim de zikretmemiz istenmiştir.”
Düşünmek, akıl etmek, herşeyin başıdır. Neler düşünülüp hatırlanacaktır? Allah, kulluk, hayat, ölüm, kabir, mahşer, hesap, cennet, cehennem düşünülmeden bazı şeyler körü körüne olur. Ama hayat da hep düşünmekle olmaz.