Yaygın eğitim: Hayat boyu süren, planlı, programlı ve bir takım amaçlara yönelik yapılan eğitim türüdür. Genellikle yaygın öğretim sisteminde eğitimi gören kişinin herhangi bir hazırlık eğitimi alması zorunluluğu istenmez. Örgün eğitimin aksine yaygın eğitim gören kişinin yaşına bakılmaksızın eğitimi alabilme özgürlüğü vardır. Eğitim almak isteyen bir birey amaçlarına, planlarına ve ilgi alanlarına göre yaygın eğitim sağlayan bir kurum ya da kuruluşa kayıt yaptırarak eğitim görebilirler.
Camiler Osmanlı Dönemi’nde camiler din, ilim ve sanatı bünyesinde toplayan birer kültür merkezi konumundaydı. İslam dininin ibadet yeri olan camiler, aynı zamanda birer halk eğitim merkezi gibiydi. Buralarda halka dinî ve ahlaki eğitim verilir, bu eğitime isteyen herkes katılabilirdi.
Tekke ve Zaviyeler Tekkeler, tarikat mensuplarına dil, din, sanat, musiki, ahlak ve spor gibi alanlarda eğitim veren yerlerdi. Buralarda halk, Tasavvuf Musikisi ve Halk Edebiyatı gibi alanlarda kendilerini geliştirirdi. Tekkelerin küçüklerine ise zaviye denilirdi.
Lonca Teşkilatı Loncalar birer esnaf kuruluşudur. Meslek mensuplarının eğitiminde bir okul görevi görmüşlerdir. Burada usta, kalfa ve çırak ilişkisi içerisinde eğitim verilmiştir.
Kütüphaneler sayesinde aradığı bilgilere birinci kaynaktan ulaşan insanlar bilgi ve birikim sahibi olur, kendilerini geliştirerek aydınlanırdı. Bu nedenle kütüphaneler halkın eğitimi açısından önemli bir yere sahipti.
Sahaflar, ikinci el kitapların alınıp satıldığı yerlerdi. Buralarda son derece değerli eski kitaplar da bulunurdu. Halk arzu ettiği zaman sahaflarda oturarak istediği kitabı okuma fırsatı bulur, orada ilmî sohbetler de yapardı.
Kıraathaneler Kıraat, okuma anlamına gelen bir kelimedir. Kıraathane ise okuma evi anlamına gelmektedir. Bu mekânlar, insanların arkadaşlarıyla buluşup sohbet ettikleri yerlerdi. Buralarda kütüphane bölümü de bulunurdu. Kıraathaneye gelen halk şairleri ve meddahlar, oradaki insanlarla sohbet ederek halkın kültür açısından gelişmesine katkı sağlardı.