Güvercin Uçuverdi (Misket)
Ankara’da meşhur bir elma türü olan “misket” bu türküye ismini vermiştir. Evlerinin önündeki misket ağacına çıkıp yollarını gözlediği için sevdiği Osman Efe tarafından “Misket” adı konan Huriye’nin hikâyesini anlatan türküdür. Ankara’nın gözde efelerinden olan yakışıklı Osman Efe ile Huriye’nin gönlü zamanla birbirine kayar. Günlerden bir gün, yiğitliğiyle meşhur Kır Ağa Huriye’yi çeşme başında görür, kısa zaman sonra Misket’i istemeye gelir. Osman Efe ile Kır Ağa meseleyi kendi usullerince çözmek için karşı karşıya gelirler. Kazanan Misket’i alacaktır. Ancak kavga sırasında Osman Efe’nin yiğitliğini gören Kır Ağa çekilir ve Misket’i Osman Efe’ye bıraktığını söyler. Evine doğru gelenleri elma ağacının üzerinden seçmeye çalışan Misket, o kalabalık arasında Kır Ağa’yı görüp de Osman Efe’yi göremeyince başı döner ve ağaçtan düşer. Son nefesini veren genç kızın ardından Osman Efe bir feryat koparır ve bu türküyü yakar.
Güvercin uçuverdi
Kanadın açıverdi
Yar yandım aman aman
Dayanamam ben
Elin kızı kaynı aman aman
Sevdi de kaçıverdi
O benim aslan yarim
Duvara yaslan yarim
Neylesin duvar seni
Kalbime yaslan yarim
Güvercinim uyur mu
Seslensem uyanır mı
Yar yandım aman aman
Dayanamam ben
Sen orada ben burda aman aman
Buna can dayanır mı
Daracık daracık sokaklar
Yarim misket ufaklar
Pul pul olsun dökülsün
Seni öpen dudaklar
Denize dalayım mı
Bir balık avlayım mı
Ay doğdu şafak attı
Daha yalvarayım mı