Umut Kumral Devecioğlu’nun ikinci kitabı “Bizi Yarın Saklar” sohbet tadında yazılmış bir kitap. Kahvenizle birlikte okuyacağınız günün stresini atmanıza yardımcı olacak nitelikte bir kitap.
Bizi Yarın Saklar kitabından küçük bir bölüm
Çok uzun zaman oldu görmeyeli, nereden baksan yedi koca yıl… Saçlar hala aynı, elimi içine soksam karışır mı yine birbirine? Dudaklarının kırmızılığı bile aynı… Şu an şuracıkta merak ettiğim tek şey… Kokusu aynı mıdır yoksa karışmış mıdır, başka bir kokuyla? Sarılma şansım olsa belini kırardım… Kendi kafamı kırdığımdan daha çok yakardım canını. Perişan halimin, bütün paspallığımın sebebi o kadın, yıllar sonra karşımdaydı işte. Kapının eşiğine oturup zamanı durdursam… Yedi yıl seyretsem doyamam sana. İçten içe suskun bir feryadın babasıyım. Hala sana aşığım demek ne kadar zor? Ya da ne denli doğru? Biliniyorum. Boyunun kısalığına yüksek topukluları destek I çıkmış; o kadar ufak ki, hala içimde sakladığım yerden çıkaramıyorum, bulup tutamıyorum ellerini… Lütfen, karanlığın aydınlığa kavuştuğu şu dükkâna gömün beni… Göğsümdeki basıncı, kalbimin bozuk ritmini hissetmeyeliyim. Uzun zaman hissizliğime şahit olan bu beden yine i aynı çığlığın peşine düşmesin.
Ah Aygün! Ömrümün sebebi. Bak yine sızlana, söylene seni seyrediyorum.
Ve lanet olsun ki, hala çok güzelsin…