Uluslararası Temel ve Uygulamalı Kimya Birliği`nin (İngilizce: International Union of Pure and Applied Chemistry IUPAC) amacı, üye ülkelerdeki kimyacılar arasında sürekli işbirliğini teşvik etmektir. IUPAC`a Türkiye'den 1956 yılında üye olan kuruluş Türkiye Kimya Derneğidir.
Uluslararası Temel ve Uygulamalı Kimya Birliği (IUPAC), tek tek ülkelerdeki kimyacıları temsil eden Ulusal Bağlı Kuruluşların uluslararası bir federasyonudur. Uluslararası Bilim Konseyi'nin (ICSU) bir üyesidir. IUPAC, İsviçre'nin Zürih şehrinde kayıtlı olup, "IUPAC Sekreterliği" olarak bilinen idari ofis, Kuzey Carolina Eyaleti, Research Triangle Park'tadır. Bu idari büro, IUPAC'ın şu anki yürütme direktörü, şu anda Lynn Soby, IUPAC tarafından yönetilmektedir. 1918 yılında, Kimya'nın ilerlemesi için Uluslararası Uygulamalı Kimya Kongresi'nin halefi olarak kurulmuştur. Üyeleri, Ulusal Bağlı Kuruluşlar, ulusal kimya toplulukları, ulusal bilimler akademileri veya kimyacıları temsil eden diğer organlar olabilir. Elli dört Ulusal Bağlılık Organizasyonu ve üç Ulusal Bağlılık Yapan Kuruluş vardır.
IUPAC'ın Ara Bölünme ve Semboller Arası Bölünme Komitesi (IUPAC nomenclature), kimyasal elementlerin ve bileşiklerin isimlendirilmesi için standartların geliştirilmesinde tanınan dünya otoritesidir. Oluşturulmasından bu yana, IUPAC farklı sorumluluklara sahip birçok farklı komite tarafından yönetilmektedir. Bu komiteler, terminolojiyi standardize etmek, kimyayı dünyaya getirmenin yollarını bulmak ve çalışmaları yayınlamak gibi farklı projeler yürütüyor. IACAC, kimya ve diğer bilim dallarında terminolojiyi standardize eden çalışmalarıyla tanınıyor, ancak IUPAC'ın kimya dahil birçok alanda biyoloji ve fizik yayınları var. IUPAC'ın bu alanlarda yapmış olduğu bazı önemli çalışmalar, standardize edici nükleotid baz dizisi kod isimlerini içerir; çevre bilimcileri, kimyagerler ve fizikçiler için kitap yayınlamak; ve fen eğitimini geliştirmek. IUPAC, elementlerin atom ağırlıklarını, en eski duran komiteleri, İzotopik Bolluklar ve Atomik Ağırlıklar Komisyonu (CIAAW) ile standartlaştırmak için de bilinir.
Kimya için uluslararası bir standarda gereksinim ilk kez Alman bilim adamı Friedrich August Kekulé von Stradonitz tarafından yönetilen bir komite tarafından 1860 yılında ele alındı. Bu komite, organik bileşikler için uluslararası bir adlandırma sistemi yaratan ilk uluslararası konferanstı. Bu konferansta formüle edilen fikirler organik kimya resmi IUPAC isimlendirmesine dönüştü. IUPAC, bu toplantının bir mirası olarak duruyor ve onu kimya toplumlarının en önemli tarihsel uluslararası işbirliklerinden biri haline getiriyor. O zamandan beri IUPAC, resmi organik isimlendirmeyi güncelleme ve sürdürme sorumluluğuyla düzenlenen resmi organizasyon olmuştur. IUPAC, 1919 yılında kurulmuştur. Bu erken dönemde IUPAC'ın dışında kalan önemli bir ülke Almanya'dır. Almanya'nın dışlanması, I. Dünya Savaşı'ndan sonra Müttefik güçlerin Almanlara karşı önyargısının bir sonucuydu. Almanya, 1929'da sonunda IUPAC'a kabul edildi. Ancak, Nazi Almanyası, II. Dünya Savaşı sırasında IUPAC'tan çıkarıldı.
II. Dünya Savaşı sırasında IUPAC, Müttefik güçlere bağlıydı, ancak savaş çabaları sırasında çok az yer aldı. Savaştan sonra, Doğu ve Batı Almanya sonunda IUPAC'a geri gönderildi. II. Dünya Savaşı'ndan beri IUPAC, bilimdeki terminolojiyi ve yöntemleri kesintiye uğratmadan standartlaştırmaya odaklanmıştır.
2016 yılında IUPAC, kimyasal bir silah olarak klor kullanımını kınamıştır. Örgüt, kaygılarını Suriye'de silah kullanımı için diğer yerlerin yanı sıra klor kullanma uygulamasına ilişkin olarak, Kimyasal Silahlar Yasağı Organizasyonu (OPCW) direktörü Ahmet Üzümcü'ye bir mektupta bildirdi. Mektubunda şöyle deniyordu: “Bizim örgütlerimiz klor kullanımını bu şekilde kullanıyorlar. Muhtemelen Kimyasal Silahlar Sözleşmesi'nin (CWC) üye devleti tarafından gerçekleştirilemeyen ayrımcılık saldırıları, dünyanın dört bir yanındaki kimya bilimcileri ve mühendisleri için endişe kaynağıdır. CWC'yi uygulama misyonunu desteklemeye hazır. " CWC'ye göre, "herhangi bir kimyasal silahın kullanımı, stoklanması, dağıtımı, geliştirilmesi veya depolanması 192 devlet yetkilisi imzacısı tarafından yasaklanmıştır."