Türkçenin ses özellikleri

Bugün dilimizde kullandığımız sözcükler: Türkçe ve Türkçeleşmiş yabancı kökenli sözcükler biçiminde ikiye ayrılmaktadır. Türkçe, kendi ses düzenine yabancı asıllı sözcükleri uydurmaktadır.

Türkçenin ses özellikleri maddeler halinde

Türkçe, köken bakımından Ural – Altay dil ailesinin Altay koluna, yapı bakımından son­dan eklemeli dillere girer.

Dilin en küçük ve en basit dil unsurları seslerdir. Sesler, bazen tek başlarına, çoğunlukla da başka seslerle yan yana gele­rek varlık, kavram, durum ve oluşları karşılayan sözcükleri oluştu­rurlar. Yani sesler dilin malzemesidir. Sesleri tanımak, doğru te­laffuz etmek, sözcükleri doğru kullanmanın, dolayısıyla güzel ko­nuşmanın önünü açacaktır.

Türkçe, ses bakımından zengin ve genel olarak yazıldığı gi­bi konuşulan, konuşulduğu gibi de yazılan bir dildir.

Yumuşak g (ğ) dışındaki bütün sesler ve bu sesleri işaret eden harfler konuşma ve yazıda ortaktır.

Türkçenin sesleri gırtlaksı, burunsu olmadığı için boğuk, hı­rıltılı değil ezgili, renkli ve yumuşaktır.

Türkçedeki sesler, oldukça kolay ve rahat çıkışlıdır, yani boğumlanma bakımından zorluk taşımazlar.

Türkçede 8’i ünlü, 21 ’i ünsüz olmak üzere 29 ses vardır.

Türkçenin ses özellikleri

Bugün dilimizde kullandığımız sözcükler: Türkçe ve Türkçeleşmiş yabancı kökenli sözcükler biçiminde ikiye ayrılmaktadır. Türkçe, kendi ses düzenine yabancı asıllı sözcükleri uydurmaktadır.

Ses düzeni bakımından öz Türkçe sözcüklerde görülen başlıca özellikler şunlardır:

1.Türkçe sözcüklerde ilk heceden sonraki hecelerde "o" ve "ö" ünlüleri bulunmaz: Doktor, horoz, motor, balon, maydanoz, koro, sigorta, kozmopolit gibi sözcükler öz Türkçe değildir.

2.Türkçe sözcüklerde f, h, j sesleri yoktur. Ancak yansıma sözcükleri bu kuralın dışındadır.

J=Jandarma, jilet, jokey, baraj gibi. Öte yandan j ile başlayan sözcükleri dil kendine benzetir: candarma, cokey, baraş gibi.
F=Fiil, fayda, faal, fakir, fasıl, misafir, insaf, saf, final gibi.
H=Hafta, haber, hüküm, hasır, hisar gibi.
Öte yandan, Türkçede f ve h harfleri yalnızca ünlemlerde ve ses taklidine dayanan sözcüklerde görülür: of, oh, fısıltı, fısır fısır, hışır hışır, hışırtı, hırıltı, fokurdamak, fıkırdamak öz Türkçedir. Bazı Türkçe sözcüklerdeki f ler de aslında v dir: övke-öfke, yuvka-yufka, uvak-ufak gibi.

3.Türkçe sözcüklerin başında c,ğ,l,m,n,r,v,z sesleri yansıma dışında bulunmaz.

Vazo, vakum, vize, zil, nane, can, cahil, cebir, mavi, rapor, vasıf, ruh, vezin, rosto, renk, rezil, lamba, lazım, leğen. Bu sözcüklerden bazılarını dil kendine uydurmaya çalışır: ileğen, ilimon, irezil, ilazım gibi.
Yansıma olan durumlar: mırıltı, miyav, melemek, mışmak, mışıl mışıl, ninni, vınlamak, vızır vızır gibi sözcükler öz Türkçedir.

4.Türkçede sözcük sonunda b,c,d,g ünsüzleri bulunmaz: kitab, hesab, tac gibi sözcükler yabancı kökenlidir. Dil bunları kendine uydurur: kitap, hesap, taç gibi.

5.Türkçe sözcüklerde sona gelen p,ç,t,k ünsüzleri iki ünlü arasında kalınca yumuşarlar. sevinç-sevinci, yurt-yurdu, tat-tadı, genç-genci, dolap-dolabı, çocuk-çocuğu. Ancak tek heceli sözcükler yumuşamaz: top-topu, ip-ipi, ek-eki, aç-açık, süt-sütü, iç-içim gibi. Bunun dışında çok heceli yumuşamayan sözcük varsa büyük olasılıkla o Türkçe değildir: sepet-sepeti, (kaset-kasedi kendine uyumlandırmış)

6.Türkçe sözcüklerde bir hecede iki ünlü yan yana gelmez: Kuaför, Kaos, Saat, ait, aile ziraat, matbaa, arkeolog, fuar, realizm gibi sözcükler dışardan gelmişlerdir.

7.Türkçe sözcüklerde başta iki çift ünsüz bulunmaz: gram, spor, granit, plan, slav, kreş, kravat, kral, kraliçe, fransa. Bazı sözcükleri dil kendine uydurmaya çalışır: ispor, islav, iskandinav, ispanya gibi.

8.Türkçede sözcük köklerinde çift ünsüz bulunmaz: şeffaf, şiddet, kıssa, hakkı, bakkal, zimmet, millet, hisse, zimmet gibi.

9.Türkçe sözcüklerde ikiz ünsüzlere ancak eklerin birleştiği yerlerde rastlanır: yolluk, sessiz, bıkkın, yuttum gibi.

10.Türkçe sözcük sonlarında belli çift ünsüzler bulunur:
lç, lk, lp, lt = ölç, kalk, kısalt
nç, nk, nt =sevinç, dinç, denk, ant
rç,rk,rp,rs,rt = Türk, sürç, sark, sarp, pars, ört,
st,şt = üst, hoşt gibi.

Soru: Bir dilin kurallarını bilmenin o dilin öğrenilmesinde sağladığı yararları söyleyiniz...

Bir dilin kurallarını bilmek o dili daha doğru ve etkili kullanmayı sağlar
Güzel konuşmanın önemli ölçütlerinden biri de dili kurallarına uygun bilmektir.
Bir dilin kurallarını bilmek konuşma yanlışlarını en aza indirger...

Soru : Doğal ve yapmacık söyleyişle ilgili yaptığınız incelemeden yararlanarak konuşma sırasında ses tonunun nasıl ayarlanması gerektiğini açıklayınız.

Konuşmanın telâffuz boyutu ile ilgili olan tonlama, etkili ve güzel konuşma için doğru ve sağlıklı olmak zorundadır. Çünkü tonlama cümle veya kelimedeki anlamı değiştirebilmektedir. Sesin şiddeti tıpkı ton ve hız gibi hiçbir zaman monoton olmamalıdır Bu sebeple konuşma ortamına göre sesin düzenlenmesi gerekmektedir.

Soru : Sesleri özelliklerine göre doğru ve güzel söylemenin konuşmadaki önemini açıklayınız.

Anlaşılmak, anlamak ve sağlıklı bir iletişim kurmak için doğru ve güzel konuşma en önemli koşuldur

👍 BU İÇERİĞE EMOJİYLE TEPKİ VER!

İlk yorum yazan siz olun
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan, isimsiz ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Yorumların her türlü cezai ve hukuki sorumluluğu yazan kişiye aittir. Eğitim Sistem yapılan yorumlardan sorumlu değildir.

SORU & CEVAP Haberleri