Çoğulculuk, kanun önünde eşitlik, eşitlik, Sosyal Devlet, katılım vb.
Demokrasi eşitlik, adalet, özgürlük, çoğunluk, çoğulculuk, katılım, seçme seçilme, kanunun önünde eşitlik gibi kavramların devlet içinde uygulamaya konulmasıdır. Türk Devletleri incelendiğinde yönetim şekilleri ne olursa olsun demokratik uygulamalar oluşturmaya çalışmışlardır.
İlk Türk Devletlerinde egemenliğin kaynağı Kut yani hükümdarın, tanrı tarafından görevlendirildiği düşünülmüş ve yönetenlere kutsallık getirilmişti. Buna rağmen hükümdarın yanında Kurultay denilen danışma meclisinin olması, devlet işlerinde kurultay kararlarının dikkate alınarak verilmesi, (Çoğulculuk) hükümdarın yanında kadınlarında söz sahibi olabilmesi (eşitlik) ve töre denilen kanunlara hükümdar dahil herkesin uymak zorunda (kanun önünde eşitlik) olması demokratik uygulamaların olduğunun kanıtıdır.
Sonra gelen Türk Devletleri' nde de benzer uygulamalara rastlanmaktadır. Osmanlı'da halkın sorunlarını dinlemek için ikindi divanı gibi divanların kurulması, (sosyal Devlet) Padişahların Divan-ı Hümayun toplantılarına başkanlık etmeyi, devlet adamları fikirlerini daha rahat söylesinler diye sadrazamlara bırakmaları, (katılım, çoğulculuk ) gerektiğinde kişilerin yöneticileri dahi dava edebilmeleri, (kanun önünde eşitlik) padişahların zaman zaman toplumun önde gelenleri ile istişareler etmeleri, Osmanlı'nın son dönemlerinde Meşrutiyetle ilan edilen herkesin haklarının kanun garantisi altına alınmaya çalışılması, (Kanuni Esasi, Tanzimat Fermanı gibi kanun önünde eşitlik sağlayan uygulamalar)
Halkın seçtiği bir meclis olan Mebusan Meclisi' nin açılması (seçme hakkı), vakıfların kurularak toplumun ihtiyaçlarının karşılanmaya çalışılması (katılım ve sosyal devlet) demokratikleşme çabalarına örnektir. Bu saydıklarımızın tamamı yüzde yüz demokrasi getirmese de, o yol da atılan adımlar olarak sayılabilir.