Uçağın havalanmasını sağlayan kuvvet basınç farkından elde edilir. Uçakların kanatlarının üst kısmının eğimli olması ve alt kısmının düz olmasından dolayı uçak kanadına önden gelen hava akımı kanadın üst kısmından kesit alanını azaltarak hızını arttırır. akışkan hızı arttığından bu kısımda basınç azalır. ve kanadın alt tarafındaki basınç fazlalığı uçağın kalkmasını sağlar. Kısaca bunun sebebi kanadın üst ve alt kısmındaki basınç farkıdır.
Duran bir cisme bir kuvvet etki etmedikçe durmaya devam eder. Aynı biçimde, hareket eden bir cisme de herhangi bir kuvvet etmedikçe o hareketini sonsuza kadar sürdürür. Bunlar fiziğin en temel ilkelerindendir. Uçağın çalışmasına gelince; sabit halde duran uçağa etki eden kuvvetler (uçağın ağırlığıyla birlikte) yer çekimi ve havanın alt ve üst yüzeylerinde uyguladığı sürtünme ve basınç kuvvetleridir.
Ancak uçaklar kalkış esnasında burunlarını biraz havaya kaldırarak (yere belli bir derece eğimli durarak) özel bir durum yaratırlar: Yatay şekilde bir su damlacığının tombul kısmını andıran burun, karşıdan gelen hava parçacıklarının büyük bir kısmının uçağın üst yüzeyine erişmesini engellerken onların alt yüzeye çarpıp sekmesini sağlar. Motorların rüzgarın ters yönünde bir itme kuvveti uygulamasıyla bu süreç hızlanır ve uçak havalanır.
Havadaki bir uçağa etki eden kuvvetler ise şunlardır: uçağın ağırlığıyla birlikte yer çekiminin onu aşağı çeken kuvveti, yukarıya doğru bir çekme kuvveti, havadaki sürtünmenin etkisiyle geriye doğru bir sürüklenme kuvveti ve motorların itiş gücü sayesinde bir itme kuvveti. Yani hareket halindeki bir uçağı dört eşit yönde etkileyen dört kuvvet bulunmaktadır. Bunlar dengelendiğinde zıt kuvvetlerin birbirini sıfırlaması etkisiyle sanki hiç yoklarmış gibi olur ve hareket halinde olan uçak kendisine etki eden ekstra bir kuvvet olmadığı için hareketine devam eder. Yani uçakların evet, gerçekten de ağır nesnelerdir; ancak gerekli hesaplamalar ve fizik sayesinde sanki bir tüy gibi uçabilmektedirler.