Dinimiz maddi ve manevi temizliğe büyük önem vermiş, ibadetler için temizliği farz kılmıştır. Peygamber Efendimiz (s.a.v) temizliğin, imanın yarısı olduğunu belirtmiştir. Maddi temizlik ile ilgili hadisleri sizler için derledik.
Temizlik ile ilgili 10 tane hadisi şerif yazalım:
1) "Temizlik imanın yarısıdır" (Müslim, Tahare, 1)
Peygamberimiz bu sözü ile temizliğin dinimizdeki yerini en çarpıcı bir şekilde ifade buyurmuş; temizliği, insanı dünya ve âhirette mutlu kılacak imanın, yarısı saymıştır. Çünkü Cebrail (A.S.)ın Peygamberimize Allah’tan getirdiği ikinci mesajı, "Elbiseni temiz tuttur.
İslâm’ın beş esasından biri namazdır ve günde beş ayrı vakitte kılınmaktadır. Bu namazın sahih olmasının şartlarından birisi, temizliktir, Hatta bu temizlik kendisiyle yapılacak suyun da temiz ve temizleyici nitelikte olması lâzımdır. Bu konuda sadece vücut ve elbise temizliği de yeterli değildir, namaz kılınacak yerin de temiz olması gereklidir.
Temizlik, sağlığın korunması için uyulması gerekli en etkili kurallar arasında yer alır. Temizliğe riâyet etmeden toplumun sağlığını korumak mümkün değildir.
2) “Her Müslümanın haftada bir defa başını ve vücudunu yıkaması onun üzerinde bir haktır.” (Buhari, Cum’a 12; Müslim, Cum’a 9).
3) "Misvak kullanın, çünkü misvak ağzı temizler" (Buharî, Savm, 27)
4) "Eğer müminlere güçlük verecek olmasaydım, onlara her namaz için misvak kullanmayı emrederdim" (Buharî, Cumu'a 8; Müslim, Tahare, 42)
5) "Yemekten önce ve sonra el yıkamak yemeğe bereket getirir" (Tirmizî, Et'ime, 29)
6) “Misvak kullanın, çünkü misvak, hem ağzı temizler, hem de Rabb’in rızâsını kazandırır.” (İbn Mâce, Tahâret 7)
7) “Dört şey peygamberlerin sünnetlerindendir; hayâ(utanma duygusu), güzel koku kullanma, nikâh(evlenme) ve misvak kullanma.” (Tirmizi, Nikâh 1)
8) “Kimin bir elbisesi varsa, onu temiz tutsun.”
9) “Allah güzeldir ve güzeli sever, cömerttir ve cömerdi sever, kerîmdir ve kerîmi sever, temizdir ve temizi sever. Evlerinizin çevresini temizleyin...” (Tirmizî, Edeb 41)
10) “Lânetlenmeye sebep olan şu üç şeyden sakının; suya, (insanların oturacağı) gölgeliğe ve insanların gelip–geçtiği yola büyük abdest bozmak.” (Ebû Dâvûd, Tahâret 14).