Osmanlica sözlüge göre tebaa nedir
Tebaa: Tâbi olanlar. Birisinin veya bir devletin emri altında olanlar. Osmanlı, Osmanlı İmparatorluğu'nun vatandaşı olan kimse. Osmanlılık, 1839'da ilan edilen Tanzimat Fermanı'ndan itibaren Osmanlı İmparatorluğu'nun resmi görüşü olan Osmanlıcılıkta; Türk, Yunan, Ermeni, Bulgar, Macar, Bosnalı, Arap, Kürt gibi etnik grupların üst kimliği olarak kabul edilmiştir ve kapsam konusunda Müslüman-gayrimüslim ayrımı yapılmamıştır.
Sosyal bilgiler terimi olarak tebaa: Bir devletin egemenliğine bağlı olan. "Osmanlı Devleti'nin tebaası arasında isyancı Ermeniler olduğu gibi sadık Ermeniler de vardı."
Hukuk terimi olarak tebaa: Uyruk; bir devletin hükmü altında bulunan kimseler
Tarih terimi olarak tebaa: Uyruk. Bir devletin yönetimi altında bulunan insanların tamamı.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık terimi olarak tebaa: Uyruk.
Osmanlı Türkçesi terimi olarak tebaa: Uyruk, vatandaş.
İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük terimi olarak tebaa: Bir devletin hükmü altında bulunan halk.