Tabiin kelime anlamı olarak sahabeleri gören kişi şeklinde ifade edilmektedir. Sahabeleri gören kişilere tabiin denilmektedir. Bu kişiler hem cahiliye hem de İslam dönemi içerisinde yaşamış, görmüş, geçirmiş kişilerdir. Belirli bir bilgiye, yeteneğe ve kültüre sahip olan kişilere tabiin denilmektedir.
Tabiin dönemi İslam ve cahiliye dönemleri olarak bilinmektedir. Abbasiler ve Emeviler zamanında yaşayan kişiler için kullanılmaktadır. Dört büyük peygamber zamanına tabiin dönemi de denilmektedir. Oldukça fazla kişiyi kapsayan bu dönem sahabeler ile irtibat kurma zamanı olarak bilinmektedir.
Ashabtan herhangi birine kavuşmuş ve onunla görüşüp konuşarak sohbet etmiş olan her müslümana tabiî denir. Çoğulu tâbiûn’dur.
Tâbiîn, sahabelerin ardından gelen ikinci önemli nesildir. Onlar, İslam medeniyetinin, ilim ve kültür mirasının yayılmasında büyük bir paya sahiptir. İslam Dininin daha sonraki nesillere öğretilmesinde çok büyük ve önemli görevler yerine getirmişlerdir. Onlar, sahabe efendilerimizden ilim, ahlak ve feyz almış ve aldıkları bu ışığı tüm dünyaya yaymışlardır.