Yerleşim yerleri kır ve kent olarak ayrılmaktadır. Köyler de köy altı yerleşmeleri olarak meydana gelmektedir. Köy altı yerleşim alanları sürekli ve süreksiz olarak ayrılmaktadır. Sürekli olarak köy altı yerleşim yerleri insanların alan değiştirmedikleri yerlerdir. Süreksiz olarak ise insanların mevsimlere göre hareket ettiği yerleşim yerleridir.
Sürekli olan köy altı yerleşim yerleri şu şekildedir:
- Mahalle
- Mezra
- Çiftlik
- Divan
Bu yerleşim yerlerinde insanlar sürekli olarak yaşamaktadır. Divan, yayla ve obalar da süreksiz olarak mevsimsel bir şekilde insanların yaşadıkları yerlerdir. Köyler şehirlerde genel itibariyle mahalle olarak bulunmaktadır. Büyük şehirlerde bütün kırsal alanlarda köy olmaktan çıkarılıp mahalleye çevrilmiştir.
Mezra, genellikle ekip biçme ve hayvancılık yapılan, bir veya birkaç aileye ait olan yerleşmelere denir. Ülkemizde bu tür yerleşmeler Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu, İç Anadolu ve Karadeniz’de yaygındır.
Mahalle, tarım ve hayvancılıkla uğraşan az sayıda ailenin oturduğu daimi yerleşmelerdir. Bu yerleşmeler; Karadeniz, Batı Anadolu, Marmara ve Akdeniz’de yaygındır.
Divan, birbirine uzak birden fazla mahallenin birleşmesiyle oluşmuş yerleşmelere denir. İklim ve yeryüzü şekillerinden dolayı özellikle Karadeniz’e özgü bir yerleşme türü olan divan; Sakarya, Kocaeli, Bolu, Sinop, Samsun ve Ordu gibi illerde yaygın olarak görülmektedir. Serdivan (Sakarya), Dörtdivan (Bolu) ve Eldivan (Çankırı) bu isimle anılan yerleşmelere örnek verilebilir.
Çiftlik; geniş araziler üzerine kurulmuş, arazi sahipleri ve çalışanlar için evlerin bulunduğu, etrafı çevrili sürekli yerleşmedir. Ülkemizin hemen hemen her bölgesinde görülebilen bu yerleşmelerde tarım veya hayvancılık ön plandadır.