Sûfi - Mutasavvıf: Tasavvufu bir hayat tarzı olarak benimseyen kimselere denir.
Züht: Ahirete yönelmek için dünyadan el etek çekmek. Elde mevcut olsa bile gönülde mal mülk sevgisine yer vermemek.
Fakr: Dervişlik, salikin hiçbir şeye sahip olmadığının şuurunda olması, her şeyin gerçek malik ve sahibinin Allah (c.c.) olduğunu idrak etmesi.
Halvet: Uzlet, inziva, yalnızlık, tek başına yaşamak topluma karışmamak.
İhsan: Allah’a (c.c.), O’nu görüyormuş gibi ibadet etmektir.
İhlas: Samimiyet, içtenlik, tutum ve davranışlarınızda sadece Allah’ın rızasını gözetmek, sözün öze uymasıdır.
Zikir: Anmak, hatırlamak. Allah (c.c.) kelimesini veya “lailahe illallah” cümlesini söylemek ve tekrarlamaktır.
İrfan: Marifet, keşf, ilham, sevgi, manevi ve ruhi tecrübe ile elde edilen bilgi, tecrübi bilgidir.
Zahid: Dünyadan yüz çevirip dinin emirlerine titizlikle riayet eden, takva sahibi ve mala, mülke değer vermeyen kişi.