Su atmosferin üst katmanlarında yoğunlaştıktan sonra yeryüzüne yağış olarak ulaşır. Ardından güneşin etkisi ile birlikte buharlaşma ve terleme (transpirasyon) yoluyla yeniden atmosfere döner. Bu olaya su döngüsü adı verilir.
1) Yoğuşma (yağış), yoğuşma (yoğunlaşma), havada bulunan su buharının sıvı hale geçmesidir. Yoğuşma buharlaşmanın tersidir ve bulutlar aracılığıyla dünyaya suyun geri dönebilmesinin başlıca yolu olan yağışı oluşturur.
2) Buharlaşma, buharlaşma, suyun sıvı halden gaz veya buhar haline geçme sürecidir. Buharlaşma sıvı haldeki atom veya moleküllerin güneşten gelen ısı ile yeterli enerji elde ederek gaz hale geçtikleri bir süreçtir.
3) Erime, yeryüzündeki tatlı suyun yaklaşık dörtte üçü buz örtüsü ve buzullarda bulunmaktadır. Kışın su depolayan ve baharda eriyerek bu suları serbest bırakan buzul ve kar akarsu akışının hacmini ve zamanlamasını etkilemektedir. Buzullar aynı zamanda suyun uzun süreli varlığını da etkilemektedir.
4) Terleme, terleme, bitkilerin köklerinden alınan suyun, yaprakların alt kısımlarındaki küçük gözeneklere ve oradan da buhar haline gelerek atmosfere iletilmesidir. Yeryüzündeki suyun büyük bölümü bitkilerden meydana gelen terleme ile atmosfere döner.
5) Yüzey akışı, genellikle yeryüzüne düşen yağmurun bir kısmı toprak tarafından emilir, fakat yağmur doymuş ya da geçirimsiz tabakaya düştüğü zaman eğim yönünde akışa geçer. Yüzeyde akan sular bir akarsuyla veya farklı bir yeryüzü su birikintisi ile birleşir, oradan da en sonunda okyanusa boşalır veya atmosfere doğru yeniden buharlaşır.
6) Yeraltı sularının okyanuslara dökülmesi, Yeraltı suları mevcut nem içeriğine bağlı olarak toprak tarafından emilir ve biriktiği su tabakasına doğru yeraltına sızar. Yeraltı suları yeraltında aşağı doğru ve yanlamasına hareket eder ve geçirimsiz jeolojik oluşumların içinde kalır. Yeraltı suları en sonunda pınarlardan dışarı fışkırır veya kaynaklara göllere ve okyanusa sızar ve buralardan tekrar buharlaşarak döngüyü devam ettirir.