Modernleşme süreci ile birlikte hızlı şehirleşme, aile kurumunun zayıflaması, bireyci düşüncenin hakim olması, bir dini kurmanın bürokratik açıdan dernek kurmak kadar kolay olması gibi etkenler yeni dini hareketlerin ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır.
Yeni dinî hareketlerin ikinci özelliği, dinin yeni yorum biçimidir. Lider, mevcut dini kısmen veya büyük çoğunluğu ile eleştirdiği için yeni dinî hareket, bağlı olduğu ana kütleden belli fikir ve ritüelleriyle ayrılır. Üçüncü özellik ise oluşan yeni dinî gruptur. Lider etrafında ona inanan insanların oluşturduğu bir grup vardır. Bu çerçevede yeni dinî hareketlerin ortak özellikleri şöyle sıralanabilir:
- Geleneksel kilise Hristiyanlığına ve toplumdaki dinî hareketlere karşıdırlar.
- Üyelerini, onlara farklı bir kimlik telkin eden toplumsal bir öğrenme sürecine tabi kılarlar.
- Kendilerine göre ahlaki bir takım normları vardır. Üyeler arasında bunlara uyulması konusunda bir etkileşim ve kontrol vardır.
- Dine, akli yaklaşımları kabul etmezler. Özgür irade ve vicdanı kuşatan bir bilinç durumunu önemserler.
- Karizmatik ve otoriter bir lidere sahiptirler. Üyeler, lidere kayıtsızca ve teslimiyetle bağlıdırlar.
- Üyeler, hareketin ilke ve esasları hakkında lidere soru soramaz, onu tenkit edemez, ona karşı şüphe ve tereddüt gösteremez.
- Kıyametten önce barışın hüküm süreceği bin yıllık mutluluk devresi üzerine vurgu yapılır.
- Harekete yeni üyeler bulabilmek için misyonerlik bir görev olarak kabul edilir.