Sizce evren ve evrendeki varlıklar nasıl meydana gelmiştir

Soru : Sizce evren ve evrendeki varlıklar nasıl meydana gelmiştir?

Cevap : Evrendeki düzen bana Allah’ı hatırlatıyor. Çevremde gördüğüm varlıklar Allah’ın yaratması ile meydana gelmiştir. Belli bir düzen ve kanunlara göre bu yaratılma sürekli olarak devam etmektedir.

İnsan akıllı bir varlıktır. Bu özelliği insanı diğer canlılardan ayırır. İnsan aklı sayesinde bir sonuca varabilir. İnsan etrafına baktığında gördüğü bütün canlıların var olması, etrafında bir düzen içinde gerçekleşiyor olması insanı bunların kendi kendine olamayacağı, bir yaratıcının olması gerektiğini düşündürür. Bu düzenin kendi kendine olacağnı savunmak, düşünmek akıl işi değildir.

Ak­lı­mız biz­le­ri, için­de bu­lun­du­ğu­muz mü­kem­mel ve ku­sursuz ev­re­ni, uza­yı, Gü­ne­ş’i, yıl­dız­la­rı, yer­yü­zün­de­ki bü­tün can­lı­la­rı ya­ra­tan bir var­lık ol­ma­lı. Biz­ler bu var­lı­ğın “Al­lah” ol­du­ğu­nu bi­li­yoruz.

Soru : Aşağıdaki şemaya, Allah’ın (c.c.) yarattığı varlıklara örnekler yazınız.

Cevap : Bizi ve ailemizi yaratmıştır.

Soru : Allah bütün canlıları sudan yarattı. İşte bunlardan bir kısmı karnı üzerinde sürünür, kimi iki ayak üzerinde yürür, kimisi dört ayak üzerinde yürür. Allah dilediğini yaratır. Çünkü Allah her şeye hakkıyla gücü yetendir.” Nur suresi, 45. ayet.
Yukarıdaki ayet bize hangi mesajları vermektedir? Arkadaşlarınızla değerlendiriniz.

Cevap : Allah’ın yarattığı ve her şeye ondan hayat verdiği su ile (Enbiyâ21/30) burada geçen ve kımıldayan canlıların yaratılmasına kaynak olan “bir su” birbirinden farklıdır; bu ikinci suyun sperm ve aşılanmadaki erkek (eril) unsur olduğu anlaşılmaktadır. Âyetin üslûbundan, “her birini kendine mahsus bir sudan” mânası da çıktığı için canlı türlerinin bir asıldan ve kökten değil, farklı ve çeşitli köklerden yaratıldığı anlaşılmaktadır.

“Tam anlamıyla açıklayan” yani açıkladığını mükemmel açıklayan, zihinlerde kuşku, anlamada kapalı alan bırakmadan anlatan âyetler hem Kur’an âyetleridir hem de insanın kendinde ve çevresinde bulunup yaratıcısının varlık, birlik, büyüklük ve eşsizliğini gözler önüne seren “kevnî” âyetlerdir; olgu, oluş ve varlıklardır.