- İstanbul ve çevresi ile Anadolu’nun bir bölümü Osmanlı Devleti’nde kalacak fakat azınlıkların hakları gözetilmezse İstanbul, Türklerin elinden alınacak.
- Boğazlar tüm devletlerin gemilerine açık olacak, uluslararası bir komisyon tarafından yönetilecek, bu komisyonda Türk üye bulunmayacak.
- Osmanlı ordusu, jandarma gücü dahil 50 bin yedi yüz askerle sınırlı olacak. Osmanlı kara kuvveti, gönüllü olarak askere yazılanlardan oluşturulacak.
- Azınlıklara verilen haklar genişletilecek.
- Kapitülasyonlardan bütün devletler yararlanacak.
- Osmanlı kaynaklarını korumak ve artırmak için mali bir komisyon kurulacak, bu komisyon Osmanlı bütçesini kontrol edecek.
- Antalya, Konya, İç Batı Anadolu ve On İki Ada İtalya’ya bırakılacak.
- Ege Bölgesi, Doğu Trakya ve diğer Ege adaları Yunanistan’a verilecek.
- Antep, Urfa, Mardin ve Suriye Fransa’ya verilecek. Adana’dan Kayseri’ye ve Sivas’ın kuzeyine kadar olan bölge Fransız nüfuz bölgesi olacak.
- Irak ve Ürdün başta olmak üzere Arap topraklarında İngilizler manda yönetimi kuracak.
- Doğu Anadolu’da iki yeni devlet kurulacak (Harita 2.6).
- Kazı izni ancak arkeolojide yeterli deneyim sahibi olan kişilere verilecek.
Osmanlı Hükûmeti, bu izinleri verirken hiçbir milletin bilginlerini geçerli bir sebep olmaksızın kazı yapmaktan yoksun bırakmayacak.
Bir antlaşmanın yürürlüğe girebilmesi için Osmanlı anayasası Kanun-i Esasi’ye göre Mebusan Meclisinde onaylanması gerekiyordu. Mebusan Meclisi İstanbul’un işgali sonrası İtilaf Devletleri tarafından dağıtılmıştı.
Padişah, meclisi süresiz kapattığı için antlaşma meclis tarafından onaylanmamıştır. Osmanlı Hükûmeti tarafından “Saltanat Şurası” adı altında oluşturulan bir komisyon tarafından onaylanan bu antlaşmanın hukuki geçerliliği yoktur. Osmanlı’nın imzaladığı son antlaşmadır. Antlaşma Misakımillî’ye aykırı olması ve Türk milletinin bağımsızlığını yok
sayması nedeniyle Büyük Millet Meclisi tarafından da tanınmamış ve
kabul edilmemiştir.
Mustafa Kemal “Siyasal bağımsızlığımızı, adli, ekonomik ve mali hayatımızı yok etmeye ve sonucunda yaşama hakkımızı ortadan kaldırmaya yönelmiş Sevr Antlaşması bizce yoktur.” diyerek Sevr Antlaşması’nı kesinlikle tanımadığını belirtmiştir. Antlaşma Türk milleti tarafından da tepkiyle karşılanmış ve reddedilmiştir. Türk milleti asla karamsarlığa düşmemiş, tam tersine direnme gücünü daha da artırmış, işgalcilerle savaşıp onları Anadolu’dan atarak bu antlaşmanın uygulanmasını engellemiş ve onaylamadığını göstermiştir.