İslam tarihinde sahabenin yeri oldukça önemlidir. Çünkü onlar Hz. Peygamber'in (s.a.v.) İslam'la ilgili uygulamalarını bizzat görmüş, nasıl yaşadığını özümsemiş ve bunları daha sonraki nesillere en doğru şekilde aktarmışlardır. Bu bilgi birikimleri hadis ve fıkıh (hukuk) gibi İslami ilimlerin temelini oluşturmuştur. Sahabenin ibadet ve sosyal ilişkilerde sağlam delillere dayanan haberlerle tuttukları yol müminlerin davranışlarında her zaman rehber olmuştur
Sahabi, hem Peygamberimize (s.a.v.) verdiği destek ve ona gösterdiği sadakatle onun hem de vefatından sonra İslam'ın anlaşılması ve yayılmasında gayret göstermeleri sebebiyle dinimizde önemli dereceye sahiptir. Sahabe, Peygamberimizden (s.a.v.) İslam’ı en ince noktasına varıncaya kadar bizzat öğrenmiş, öğrendiklerini hayatlarında uygulamış kendilerinden sonra gelen Müslümanlara örnek olmuşlardır. Peygamberimiz (s.a.v.) de sahabeyi örnek almayı tavsiye etmiştir. Sahabe düsturunu (prensip), dinimizin ve sünnetin kurduğu sistemin devamı olarak göstermiştir.
Sahabe zamanında hadis ve fıkıh gibi ilimlerin temeli atılmıştır. Bunların dışında tefsir, akaid, kelam, kıraat gibi ilimler de ortaya çıkmaya başlamıştır.
Sahabilerin Peygamberimizi (s.a.v.) kendilerinden sonra gelen kuşaklara tanıtmakta önemli rol oynadıkları bilinmektedir. Peygamberimiz (s.a.v.) ve onun kişiliği hakkında bildiklerimiz, sahabenin tespit ettiği ve bize ilettiği bilgilerden ibarettir. Sahabe olmasaydı elimizde Kur’an-ı Kerim dışında Peygamberimize (s.a.v.) ait güvenilir bilgi bulunmayacaktı.