Romanda anlatım teknikleri
Romanda ve hikayede anlatım teknikleri şu şekilde sıralanabilir;
- Anlatma Tekniği
- İç Konuşma
- İç Çözümleme
- Gösterme Tekniği
- Diyalog
- Bilinç Akışı
- Tasvir Tekniği
- Özetleme Tekniği
- Geriye Dönüş Tekniği
- Montaj Tekniği
Anlatma tekniği: Anlatma tekniğinde okuyucu, durum ve olayları anlatıcının dile getirdiği kadar bilebilir. Bu teknikte okuyucu ve olaylar arasında anlatıcı yol göstericidir. Eserde ifade edilmek istenen olay ve durumların anlatım tekniği olarak bilinen anlatım tekniğinde odak noktası anlatıcının üzerindedir.
Gösterme tekniği: Tüm olaylar direkt olarak sunulur. Okuyucu olaylar üzerine yoğunlaşır ve anlatıcı okur ve olay arasından tamamen çekilir.
İç konuşma tekniği: Karakterlerin olay içinde yer alan duygu ve düşüncelerinin bizzat karakter tarafından anlatılması tekniğidir. Karakterin duygu ve düşünceleri iç konuşma ile okuyucu tarafından net bir şekilde görülebilir. Bu teknikte anlatım ağızdan yapılır. Anlatıcının aradan çekilerek kahramanların kendi kendine konuşmasını içermektedir.
İç çözümleme tekniği: İç çözümleme tekniğinde karakterin düşünce ve duyguları okuyucuya aktarılmaktadır. Duygu ve düşünceler üçüncü ağızdan yani anlatıcı tarafından ifade edilir. Bakış açısını konu alır ve kahramanların iç dünyalarını aynı şekli ile okuyucuya sergilenir. Yazarların sıklıkla kullanmış olduğu bu teknik ağırlıklı olarak ruhsal betimlemeleri konu alır.
Bilinç akışı: Bu anlatım tekniği adeta sayıklamayı kapsar. Bazen anlatılanlar arasında mantıki bir bağ söz konusu olmayabilir. Karakterin iç dünyası tamamen okuyucuya sunulur. Bilinçte bulunan duygu ve düşünceler düzensiz ve hızlı bir biçimde resmedilir. Sürekli değişen duygu ve düşünceler yer alabilir. Bu teknikte çoğu zaman gramer kuralları dışına çıkılır çünkü düşüncelere sansür uygulanmamaktadır.
Diyalog tekniği: Edebi eserlerde mevcut olan kişilerin karşılıklı konuşmalarını içermektedir. Kahramanlar arası iletişime yer verilir. Bu sayede roman ve hikayede ki karakterlerin çatışmaları da okuyucu tarafında gayet net bir şekilde anlaşılır.
Özetleme tekniği: Özetleme tekniği hikaye ve romanlarda yaygın kullanılan teknikler arasında yer almaktadır. Bu noktada olaylar tekrar edilmeden ve dağılmadan hikayenin ilerlemesi sağlanır.
Tasvir (betimleme) tekniği: Tasvir ile anlatılan olaylar sağlam bir zemini oluşturmaktadır. Olaylar içerisinde yer alan kahramanlar ve mekanlar tasvir edilir ve okuyucunun zihninde bir resim çizilir. Yalnızca fiziksel olarak değil kişilerin ruhsal betimlemelerine de yer verilebilir. Aynı zamanda bu teknik romantizm ile gelişmektedir.
Geriye dönüş tekniği: Hikaye ve romanlarda şimdiki zamanda akıyor gibi görünmesine rağmen geriye dönüş tekniği ile geçmişe gidilir. Olaylar, kişiler ve mekanlar ile alakalı daha detaylı bilgilerin verilmesi için bu teknik kullanılır. Bu sayede gerçekliğe katkı sağlanır.