Fetanet sıfatı ile peygamberlerin zeki ve kavrayışlı kimseler olduğu işaret edilmektedir. Bu bağlamda Allah, tüm peygamberleri akıl ve muhakeme konusunda olgunlaştırmıştır. Hz. Muhammed’in toplumsal her konu üzerinde ashabı ile fikir alışverişi etmesi ve uygun bulduğu teklifleri kabul etmesi onun fetanet sıfatının bir göstergesidir.
Fetânet: Peygamberlerin fâtın, uyanık görüş ve zekâ kuvvetlerine sahip olmalarıdır. Onlar insanların en akıllısı, en zekîsidirler. Kendilerinde mutedil bir yaratılış, mutedil bir huy ve güzel bir hayat seyri tecelli etmiştir. Onların haklarında gaflet düşünülemez. Eğer en üstün fetânet ve zekâya sahip olmasaydılar ümmetlerine karşı delilleri ortaya koymaya kadir, onları ikna için güzelce mücadeleye muktedir olamazlardı. Böyle bir hal ise risalet ve nübüvvetten kastedilmiş olan gayeye aykırıdır.