Hz. Muhammed (sav)’in peygamberlik öncesi hayatına baktığımızda her yönüyle tabii, sade ve mutedil bir hayat olarak nitelendirilebilir. O, bu dönemde ticari, askeri, siyasi ve hatta dinî yönden bile, Mekke’nin ileri gelenlerinden sayılmamıştır. Bu dönemde O’nun Mekke’de en dikkat çeken yanı; güvenilir, dürüst, ahlaklı bir kişiliği olmasıdır.
Hz. Âişe (ra) anlatıyor:
Muhammed'in ailesi, onun vefatına kadar iki gün peşpeşe arpa ekmeğiyle karınlarını doyuramamıştır. (B6454 Buhârî, Rikâk, 17; M7445 Müslim, Zühd, 22)
Müslim'in bir rivayetinde:
Muhammed'in aile efradı, Medine'ye geldiklerinden itibaren vefatına kadar üç gün peşpeşe buğday ekmeğiyle karınlarını doyurmuş değillerdir, denilmiştir. (M7443 Müslim, Zühd, 20)
Urve'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Âişe (ra) şöyle demiştir:
Vallahi kızkardeşimin oğlu, Peygamber'in eşleri bizler, peşpeşe iki ayda üç hilâl görürdük (iki ay geçer, üçüncü aya girerdik de) bu müddet zarfında Resûlullah'ın evlerinde ocak yanmazdı.
–(Peki) teyzeciğim, ne ile geçinirdiniz, diye sordum.
–Hurma ve su ile. Şu kadar ki Resûlullah'ın ensardan sağmal hayvanları olan komşuları vardı, onlar Allah Resûlü'ne süt gönderirlerdi, o da içmemiz için bizlere verirdi, diye cevap verdi. (B2567 Buhârî, Hibe, 1; M7452 Müslim, Zühd, 28)
Ebû Saîd el-Makburî'nin Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet ettiğine göre:
Bir gün (Ebû Hüreyre) önlerinde kızartılmış koyun bulunan bir topluluğun yanından geçti. Kendisini sofraya davet ettilerse de o, yemekten kaçındı ve:
Resûlullah arpa ekmeğiyle bile karnını doyurmadan dünyadan göç etti, dedi. (B5414 Buhârî, Et'ime, 23)
Enes'in (ra) şöyle dediği rivayet edilmiştir:
Peygamber vefatına kadar (donatılmış bir) sofrada yemek yememiştir; ölünceye kadar halis undan yapılmış ekmek de yemiş değildir. (B6450 Buhârî, Rikâk, 16)
Buhârî'nin bir rivayetinde:
Peygamber, asla kızartılmış koyun görmedi, denilmiştir. (B6457 Buhârî, Rikâk, 17)