Samimiyet, sözlükte “içtenlik, kalbî ve karşılıksız sevgi, samimi bağlılık, doğruluk” anlamlarına gelir. Dinî literatürde ise samimiyet; “tutum ve davranışlarda sadece Allah’ın (c.c) rızasını gözetme” olarak ifade edilir. Samimiyet, ihlas kavramı ile eş anlamlı olarak kullanılır ve Allah’ın (c.c) insanlara rehber olarak gönderdiği tüm peygamberlerin ortak özelliklerinden biridir.
Rahmet Peygamberine gençliğinde “Muhammedü’l-Emîn” lakabının verilmesi, onun hayatının her anında samimiyetle davrandığının bir göstergesidir. Peygamberlik görevinin başlamasıyla birlikte insanları Allah’a (c.c) imana davet ederken samimiyetle davranması, İslam’ın kısa sürede insanlar arasında yayılmasına vesile olmuştur.
Yüce Allah’ın “(Resulüm!) Şüphesiz ki Kitab’ı sana hak olarak indirdik. O hâlde sen de dini Allah’a has kılarak (ihlas ile) kulluk et.” emrine uyan Peygamberimiz, ibadetlerini her zaman samimiyetle yapmış ve gösterişten kaçınmıştır.
Peygamber Efendimiz “Din samimiyettir.” buyurdu. Sahabiler, “Kime karşı ya Resulallah?” diye sordukları zaman o da “Allah’a, kitabına, peygamberine, müslümanların yöneticilerine ve bütün müslümanlara” diye cevap verdi. (Müslim, İmân, 95.)