Peygamber efendimizin daha doğmadan babasını ve küçük yaşta annesini kaybetmesi davranışlarını kötü yönde etkilememiştir. O her zaman dürüst, akıllı bir çocuk olarak yetiştirilmiş, diğer aile büyükleri ona iyi bakmıştı. Peygamber efendimiz çocukluğunda ya da yetişkinliğinde her zaman iyimser, kötülüğe bile iyilikle karşılık veren birisiydi. Doğru konuşur peygamber olmadan önce bile yalan söylemez, emanete sahip çıkar, asla hıyanet etmezdi.
Daha kolay hayata uyum sağlamıştır.Yalnızlığa alışmıştır. Diğer yetimlere saygıyla yaklaşmayı anlamıştır. Yetimliğin zorluğunu anlamıştır. Sorumluluk almayı anlamıştır.